Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1872 Esas 2019/6481 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1872
Karar No: 2019/6481
Karar Tarihi: 02.04.2019

Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1872 Esas 2019/6481 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından kötü muamele suçundan mahkum edilen sanığın temyiz isteği reddedildi. Mahkeme, vicdani kanının doğru şekilde oluştuğunu, kanıtların ve savunmaların eksiksiz sunulduğunu ve sanığın suçunu işlediğini tespit etti. Ancak, sanığın 12 yaşındaki öz çocuğuna yönelik eylemi TCK’nın 232/1. maddesine uygun olarak suç teşkil ettiği belirtilmediği için cezası eksik belirlendi ve yeniden yargılanması gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanığa verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın yasal olmayan gerekçelerle uygulanmaması gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle karar bozuldu. Kanun maddeleri: TCK (Türk Ceza Kanunu) 232/1 ve 232/2, CMK (Ceza Muhakemesi Kanunu) 231/5-6, 5320 sayılı Kanun ve 1412 sayılı CMUK.
18. Ceza Dairesi         2017/1872 E.  ,  2019/6481 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kötü muamele
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    1- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
    Sanığa yükletilen kötü muamele eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Sanığın öz çocuğu olan 12 yaşındaki mağdura, tartıcılık yaptırma biçimindeki eyleminin TCK’nın 232/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 232/2. maddesi uyarınca eksik ceza belirlenmiş ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
    Anlaşıldığından, sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
    2- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
    Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    a- Sanığın, öz çocuğu olan 12 yaşındaki mağdura, tartıcılık yaptırma biçimindeki eyleminin TCK’nın 232/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 232/2. maddesi uyarınca eksik ceza belirlenmesi,
    b- Sanık ... hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231/5-6. madde ve fıkralarındaki yasal koşullar tartışılmadan, sanık hakkında daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın caydırıcı olmadığı şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile anılan maddenin uygulanmamasına karar verilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmekle tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.