12. Ceza Dairesi 2019/8413 E. , 2021/5461 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince ayrı ayrı beraat
Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, katılanın 10.12.2013 günü saat 11.20 sıralarında Çankırı İl Milli Eğitim Müdürlüğü mobilya atölyesinde ahşap ve metallere şekil veren freze makinasında paravan yapmak için ahşap parçası ile ayar yaptığı sırada, yeterli uzunlukta ahşap parçası kullanmaması nedeniyle makinaya çıtayla birlikte elini de kaptırarak yaralandığı, sanık ...’in olay tarihinde İl Milli Eğitim Müdürü, sanık ...’in İl Milli Eğitim Müdür Yardımcısı, sanık ...’ın destek hizmetleri şube müdürü, sanık ...’ın atölye şefi oldukları, katılanın Çankırı Belediye Başkanlığında işçisi iken 31.03.2011 tarihinde İl Milli Eğitim Müdürlüğü emrine sürekli işçi olarak atandığı, 08.04.2011 tarihinde Milli Eğitim Müdürlüğü mobilya atölyesinde temizlik işçisi olarak görevlendirildiği, işçinin meslek lisesi ağaç işleri bölümünden mezun olduğu, daha önce belediyede de marangozluk yaptığı, atölye şefi sanık ...’ın şifahen görevlendirmesi ve kendi isteği doğrultusunda atölyede temizlik işleri ile birlikte marangozluk işlerinde de çalıştığı olayda,
(I)Sanık ... hakkında verilen hükmün temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığa atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89/5. maddesi uyarınca takibinin şikayete tabi olduğu, Çankırı Cumhuriyet Başsavcılığının 10.01.2014 tarihli kararı ile sanık ... hakkında 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkındaki Kanun kapsamında soruşturma izni verilmesi talebinde bulunulduğu, Çankırı İl İdare Kurulu Müdürlüğü kararı ile ... hakkında ön inceleme yapıldığı, kazalı işçi ...’ın 16.05.2014 tarihinde ön inceleme dosyasında alınan ifadesinde geçirdiği oturumda alınan savunmasında, hakkındaki şikayetten vazgeçme olması halinde kabulüne dair beyanının bulunduğu, sanığa atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu anlaşılmakla, mahkemece şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulduğu, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık ... hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE;
(II)Sanıklar ..., ... ve ... hakkında verilen beraat hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Mobilya atölyesinde temizlik işçisi olarak görevlendirilen katılanın freze makinasında çalışırken yaralanması nedeniyle sanıkların kusurlu olmadığı anlaşıldığından, mahkemece beraat kararı verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanıkların taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanıkların kusurlu olduğuna, beraat kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 05.07.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
