Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/7439 Esas 2020/8865 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7439
Karar No: 2020/8865
Karar Tarihi: 10.12.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/7439 Esas 2020/8865 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep 21. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 10 ay hapis cezasına çarptırılmış ve tedavi ile denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Ancak sanığın tedbire uyulmaması nedeniyle cezası infaz edilmiştir. Sanığın uyarlama talebi reddedilmiş ve cezanın infazına karar verilmiştir. Kanunda yapılan değişiklikler gerekçe gösterilerek yapılan uyarlama talebi de reddedilmiştir. Karara göre, infaz aşamasında uygulanan kanun maddesindeki değişiklikten dolayı lehe kanunun belirlenmesi konusunda kuşku bulunmamaktadır. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 191/1-2 ve 62. maddeleri, 6545 sayılı Yasa ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleridir.
10. Ceza Dairesi         2020/7439 E.  ,  2020/8865 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkeme : GAZİANTEP 21. Asliye Ceza Mahkemesi
    (Mahkumiyet - ...,...
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Uyarlama talebinin reddi ile hükmolunan cezanın aynen infazı ...,...

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

    Mahkemece sanık hakkında 22/07/2010 tarihli karar ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 13/09/2010 tarihinde kesinleştiği, verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine 15/02/2013 tarihli karar ile hapis cezasının aynen infazına karar verildiği, kararın 05/04/2013 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında 6545 sayılı Yasa ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler gerekçe gösterilerek uyarlama isteğinde bulunulmuş ise de Mahkemece yapılan değerlendirme sonucu uyarlama talebinin reddi ile hükmolunan cezanın infazına ilişkin karar verildiği anlaşılmakta olup, infaz aşamasında uygulanan kanun maddesindeki değişiklikten dolayı lehe kanunun belirlenmesi konusunda verilen kararların itiraza tabi olduğu hususunda kuşku bulunmamaktadır.
    Anlatılan nedenlerle, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 27/11/2014 tarihli kararın 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz mercince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 10/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.