MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 10/02/2017 tarih ve 2014/165 E-2017/101 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesince verilen 17/01/2018 tarih ve 2017/1123- 2018/53 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı banka nezdinde hesabı bulunan müvekkilinin davalı bankanın teşvikleri üzerine internet bankacılığı sistemini kullanmaya başladığını ve bu platformdaki güvenliğini temin amacıyla davalı banka tarafından ücreti mukabilinde satılan anahtar şifre uygulamasını satın alarak bu sistem aracılığıyla internet bankacılığı işlemlerini gerçekleştirdiğini, müvekkilinin hesabında bulunan 49.000,00 TL’nın 22.01.2014 tarihinde kimliği belirsiz kişiler tarafından davalı bankanın sisteminde bulunan güvenlik zafiyetinden faydalanılarak internet bankacılığı aracılığıyla dava dışı İbrahim Yücel’in hesabına havale edildiğini, yapılan bu işlemin davalı bankanın yeterli güvenlik önlemlerini almamasından kaynaklandığını ileri sürerek, 49.000,00 TL’nın 22.01.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkiline atfı kabil bir kusur bulunmadığını, usulsüz havale işleminin müvekkilinin kusurundan değil, davacının güvenlik bilgilerini muhafaza hususunda gerekli özeni göstermemesinden kaynaklandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporuna göre, dava konusu EFT işleminin miktar yönünden bireysel bir kullanıcının yaptığı işlemlerin çok üzerinde olduğu, bu nedenle bankanın gerek mesaj gerekse telefon ile işlemin mudisi tarafından yapılıp yapılmadığının onaylanması gerektiği, banka tarafından mudinin zikredilen şekilde uyarıldığına dair bir belge sunulmadığı, davacının hesabından Gaziantep ilinde kullanılan bir IP ile dava dışı kişi hesabına para aktarıldığı, bu eylemde davacıya yüklenebilecek bir kusur bulunmadığı, gerçekleşen zararın güven kurumu olan davalı bankanın yeterli güvenlik önlemlerini almamasından kaynaklandığı gerekçesiyle, davanın kabulüne 49.000,00 TL’nın 24.01. 2014 tarihinden işleyecek avans faizi birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama neticesinde, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2.510,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 08/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.