Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2648 Esas 2019/6476 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2648
Karar No: 2019/6476
Karar Tarihi: 02.04.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2648 Esas 2019/6476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2017/2648 E., 2019/6476 K. numaralı kararda, sanıkların polis memurlarına yönelik hakaret ve tehdit suçu işlediği belirtilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, Yargıtay tarafından incelenen kararda, mahkemenin hüküm gerekçesinde tutarsızlık olduğu ve kararın Yargıtay denetimine uygun olmadığı belirtilmiştir. Kararda, sanıkların haklarındaki beyanları ve olayın gelişimi gibi konuların daha detaylı bir şekilde ele alınması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 29. maddesi kapsamında görevi yaptırmamak için direnme ve 129. maddesi kapsamında hakaret suçunun haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı konularının tartışılmamasının eksikliği belirtilmiştir. Son olarak, TCK'nın 53/1-b maddesi uyarınca hak yoksunluğu uygulamasının Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle ortadan kalktığı ifade edilmiştir. Kanun maddeleri detaylı ve açıklayıcı bir şekilde aşağıda belirtilmiştir:
- TCK'nın 29. maddesi: Görevi yaptırmamak için direnme suçunu düzenler.
- TCK'nın 129. maddesi: Hakaret suçunu düzenler.
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Hak yoksunluğu uygulamasını düzenler. Ancak, Anayasa Mahkemes

18. Ceza Dairesi 2017/2648 E. , 2019/6476 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasanın 141, CMK’nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet Savcısını ve herkesi inandıracak ve Yargıtay denetimine imkan verecek biçimde olması gerekir.
Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapabilmesi için; kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan vicdani kanı sonucunda sanığın hangi fiillerinin suç sayıldığı açıklandıktan sonra kabul edilen bu fiillerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması, cezada artırım ve indirim gerektiren nedenlerin kanuni bağlamda tartışılması gerekirken, açıklanan bu hususlara uyulmayarak sanıkların polis memurlarına yönelik hakaret ve tehdit olarak kabul edilen sözleri belirtilmeksizin gerekçesiz hüküm kurulması,
2- Sanıkların aşamalarda, sanık ..."in oğlu olan ..."in polis memuru ... tarafından darp edildiğine dair savunmalarının hazırlık aşamasında beyanları alınan ...ve ... tarafından doğrulanması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre görevi yaptırmamak için direnme suçu yönünden TCK’nın 29, hakaret suçu yönünden ise anılan Kanunun 129. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kabule göre de;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmekle tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.