Danıştay 4. Daire 2020/4587 Esas 2021/2884 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/4587
Karar No : 2021/2884

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, … plakalı aracını noter onaylı satış sözleşmesinde belirtilen bedelden daha yüksek bedele sattığından bahisle takdir komisyonu kararına dayanılarak 2010 takvim yılı için bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile 2010/1-3. dönemine ilişkin bir kat vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla Danıştay Dördüncü Dairesinin 24/01/2019 tarih ve E:2016/15322, K:2019/517 sayılı bozma kararına uyularak, tarhiyatın dayanağı satış işlemine konu minibüs ve faaliyet gösterdiği hattın gerçek değerinin tespit edilebilmesi amacıyla Mahkemece 22/11/2010 tarihinde İstanbul Minibüsçüler Esnaf Odasına, 31/12/2019 tarihinde İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkanlığına, İstanbul Ticaret Odasına, Türkiye Şoförler ve Otomobilciler Federasyonuna ve 31/01/2020 tarihinde İstanbul Büyükşehir Belediyesi Başkanlığına karşı yapılan ara kararlara cevaben ilgili mercilerce özetle; minibüs alım-satımlarının alıcı ve satıcı arasında gerçekleştiği, minibüs ile faaliyet gösterdiği hattın gerçek değerinin tespit edilemeyeceği, plaka ihale işlemleri ve bu ihale sonucunda ortaya çıkan ihale bedelleri ile ilgili kayıtlarının bulunmadığı yönünde dosyaya beyanlarda bulunulduğu, yapılan ara kararlara cevaben gönderilen bilgi ve belgelerde minibüs ile faaliyet konusu hattın değerinin ilgili idari merciler ve meslek odalarınca tespit edilemeyeceğinin belirtildiği, resmi olarak düzenlenmiş noter satış sözleşmesi karşısında, bu belgenin sahteliği yada aracın sözleşmede yazılı bedelin üstünde satıldığı yolunda gerçeği yansıtan olgular veya aracın kasko değerinin altında satılmasına neden olabilecek hususların ve alıcı ile satıcı arasında satış bedeli dışında bir nakit hareketi olup olmadığı hususunda somut ve yeterli tespitler yapılmak suretiyle belirlenecek matrahın davalı idarece ortaya konulamadığı, böylece doğruluğu teyit edilemeyen hesaplamalar üzerinden matrah takdir edilmesinde ve yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı mükellefin satışını yaptığı aracın satış bedelinin piyasa değerinin altında gösterilmesi nedeniyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30/2 maddesi uyarınca re'sen takdir olunan matrah farkı üzerinden yapılan cezalı tarhiyatların hukuka uygun olduğu belirtilerek kabule ilişkin kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.