Danıştay 4. Daire 2016/17218 Esas 2021/2868 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/17218
Karar No : 2021/2868

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Komutanlığı Sosyal Tesisleri Müdürlüğü

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı kurum ile … adlı şahıs arasında 2013 yılında yapılan kuaförlük hizmet sözleşmesi nedeniyle, bu şahsın vergi borçlarının tahsili amacıyla davacı Kurum adına 6183 sayılı Kanun'un 79. maddesi uyarınca düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davalı idarece dava konusu ödeme emrine konu alacağa ilişkin olarak, 6183 sayılı Kanun'un 79. maddesi uyarınca davacı Kurum'un asıl borçlu kişiye ait, 642,46 TL'den başka hak ya da alacağı bulunduğu yönünde bir tespitin bulunmadığı, bu tutarın da davacı Kurum tarafından davalı idarece belirtilen banka hesabına, hakediş tarihinden bir gün sonra ödendiği anlaşıldığından düzenlenen ödeme emrinde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Asıl borçlu kişi hakkında düzenlenen 04/11/2013 tarihli haciz bildirisiyle tüm hak ve alacaklarına haciz konulduğu, 6183 sayılı Kanun'un 79. maddesine göre ilgili şahsın davacı Kurum'dan alacağının bulunması halinde, bunun verilen banka hesap numarasına 7 gün içerisinde yatırılmasının ve bilgi verilmesinin istendiği, davacı Kurum'un haciz bildirisinin tebliğinden itibaren 7 günlük yasal süre içerisinde tahsil dairesine bildirimde bulunmadığı, bu nedenle haciz konulan borç miktarının tamamının davacı Kurum'un zimmetinde sayılarak tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinde yasaya aykırılık olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.