MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik, 5464 sayılı Kanuna aykırılık, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Tefecilik ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından mahkumiyet, 5464 sayılı Kanuna aykırılık suçundan beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanığa yüklenen 5464 sayılı Kanuna aykırılık suçundan doğrudan zarar görmeyen Hazinenin davaya katılma hakkı ve hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, vekilinin bu suçtan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, temyiz başvurularının kapsamına göre incelemenin tefecilik suçundan kurulan hükme yönelik katılan Hazine vekilinin, sanık müdafin ise tefecilik ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
1-Tefecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, iş yerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendisine para ihtiyacı nedeniyle başvuran şahısların hamili oldukları kredi kartı ile POS cihazı aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alışveriş tutarlarından belli bir komisyon kesintisi yaparak geriye kalan kısmı nakit olarak ödeme biçiminde eylemler gerçekleştirmesi ve bankaya komisyon ödememesi veya kredi kartı sahiplerinden aldığı komisyon miktarından az ödemesi halinde, eylemin kazanç elde etmek maksadıyla başkasına ödünç para verme niteliğinde olacağı gözetilerek, öncelikle iş yerinde ele geçen Adnan Çakır isimli kişi adına olduğu belirtilen Bank Asya"ya ait POS cihazı ile bankalardan sanığın iş yerleri adına alınmış POS cihazı olup olmadığının sorulması, belirlenir ise buna ilişkin tespiti yapılan POS cihazlarına ilişkin suç tarihlerini kapsayacak şekilde hesap dökümlerinin getirtilmesinden, suç tarihlerine göre POS cihazlarından yapılan alışverişler karşılığında bankaya komisyon ödenip ödenmediği ve ödenmiş ise
miktarlarının sorulmasından, hesap dökümlerinde adı geçen kişilerden olayı aydınlatmaya yeterli olacak kadarı ile iş yerinde ele geçen farklı bankalara ait kredi kartı sahiplerinden bir kısmının ve senet borçlularının dinlenilerek gerçekten alışveriş yapıp yapmadıklarının, komisyon karşılığı para alıp almadıklarının ve komisyon miktarlarının kendilerine sorulmasından, sanığın bağlı bulunduğu Vergi Dairesi Müdürlüklerinden vergi beyannamelerinin getirtilerek dosya arasına konulmasından, ilgili Vergi Dairelerine ihbarda bulunularak sanık hakkında vergi tekniği raporu düzenlettirilmesinden, sanığın tefecilik yapıp yapmadığına dair kolluk marifetiyle ayrıntılı ve gizli araştırma yaptırılmasından ve gerektiğinde bilirkişi raporu alınmasından sonra toplanan tüm kanıtlar irdelenerek hasıl olacak sonuca göre suçun sübutunun ve niteliğinin takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Yüklenen tefecilik suçunu bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
2-6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 tarihli ve 2008/149-163 E.-K., 13/11/2007 tarihli ve 2007/171-235 E.-K. sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilemeyeceğinin CMK’nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu ve CMK"nın 231/8. maddesine 18/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile eklenen cümle de eylem tarihinde yürürlükte bulunmadığından 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların niteliği gereği yasal engel teşkil etmeyeceği gözetilerek, sanık hakkında kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden yazılı şekilde CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, katılan vekili ile sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA 24/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.