MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Oluşa, tüm dosya kapsamına, müştekilerin soruşturma ve kovuşturma aşamasında alınan istikrarlı beyanlarına ve iddianame içeriğine göre; sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek müştekileri yaraladıkları olayda, 5237 sayılı TCK"nin 37/1. maddesi uyarınca müşterek fail olarak cezalandırılmaları gerekirken müstakil fail oldukları kabul edilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından; sanıklara ait adli raporlarda darp ve cebir izi bulunmaması da göz önünde bulundurulduğunda müştekilerden kaynaklanan haksız tahrik teşkil edilebilecek bir davranışın bulunmaması karşısında yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle sanıklar hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümleri uyarınca indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Oluşa, tüm dosya kapsamına, müştekilerin soruşturma ve kovuşturma aşamasında alınan istikrarlı beyanlarına ve iddianame içeriğine göre; sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek müştekileri yaraladıkları olayda, 5237 sayılı TCK"nin 37/1. maddesi uyarınca müşterek fail olarak cezalandırılmaları gerekirken müstakil fail oldukları kabul edilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından; sanıklara ait adli raporlarda darp ve cebir izi bulunmaması da göz önünde bulundurulduğunda müştekilerden kaynaklanan haksız tahrik teşkil edilebilecek bir davranışın bulunmaması karşısında yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle sanıklar hakkında TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümleri uyarınca indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ..."ın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Ankara 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 01.11.2012 tarih, 2012/795 Esas ve 2012/2243 Karar sayılı ilamı ile hükmolunan 3.000 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmadığı gözetilmeksizin mükerrir kabul edilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, TCK"nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulandığı fıkraların hüküm metninden çıkarılarak hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.