MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suçtan zarar gören İçişleri Bakanlığı adına Hazine vekilinin 16/05/2014 havale tarihli temyiz isteminden 06/06/2014 havale günlü dilekçesi ile ekindeki OLUR yazısına istinaden vazgeçtiği gözetilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK"nın, 05/07/2012 günü yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki rüşveti tanımlayan 252/3. maddesinde "rüşvet, bir kamu görevlisinin, görevinin gereklerine aykırı olarak bir işi yapması veya yapmaması için kişiyle vardığı anlaşma çerçevesinde bir yarar sağlamasıdır." denilerek sadece nitelikli rüşvete yer verildiği, kamu görevlisinin yapması gereken işi yapması ya da yapmaması gereken işi yapmaması için yarar sağlamasının veya kişilerin bu şekildeki iş için kamu görevlisine çıkar temin etmelerinin rüşvet tanımından çıkarıldığı, görevin gereklerine aykırı olarak bir işin yapılması veya yapılmaması için rüşvet teklifinde bulunulması durumunda suçun icra hareketleri başlamış olacağından rüşvete teşebbüs, haklı bir hususun temini için rüşvet önerilmesi halinde ise koşullarının bulunması durumunda eylemin kamu görevlisinin şeref ve saygınlığına saldırı niteliğinde olması nedeniyle aynı Yasanın 125/3. maddesinde düzenlenen kamu görevlisine hakaret suçunu oluşturacağı ve somut olayda da devriye görevi yapan polis memurları tarafından içki içerken görülmesi üzerine durumlarından şüphelenilen sanık ... ve yanında kimliği bulunmayan arkadaşı ... "ın karakola davet edildiği sırada sanığın polis memurlarına 40 TL para uzatarak "kimliğimle ilgili sıkıntılarım var, bu parayı alın beni serbest bırakın" şeklindeki eylemi sonrası karakolda yapılan GBT sorgusunda sanık ve arkadaşı hakkında herhangi bir yakalama kaydının olmadığının anlaşılması karşısında, eyleminin haklı bir hususun temini niteliğinde bulunduğu ve kamu görevlisine hakaret suçundan mahkumiyeti gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,

Kabule göre de;
Sanığa sonuç olarak adli para cezası verilmesine, 5275 sayılı Kanunun 108. maddesine göre sadece hapis cezaları yönünden mükerrirlere özgü infaz rejiminin söz konusu olmasına rağmen uygulama imkanı olmayan TCK"nın 58. maddesinin tatbikine karar verilmesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK"nın 55/1. maddesine göre müsaderesi yerine aynı Kanunun 54. maddesine göre müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 24/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.