Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4398 Esas 2022/8906 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK'nın 85/1, 62, 50/4-1.a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Temyiz edenler: Sanık müdafii ve katılanlar vekili

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 17:00 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki aracıyla yanında eşi tanık ... ile birlikte meskun mahalde, gündüz vakti iki yönlü asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, olay mahalline geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybetmesi neticesinde, kendi şeridinden ayrılarak karşı şeride doğru geçiş yaptığı ve karşı şeritte kendi istikametinde şarjlı bisikleti ile seyir halinde olan ...'a çarparak ölümüne neden olduğu, Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesinin 17/11/2015 tarihli bilirkişi raporuna göre, kazanın meydana gelmesinde sanığın tamamen kusurlu olduğunun mahkemece kabul ve tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur tespitine, ölenin kusurlu olduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; katılanlar vekilinin tayin edilen cezaya, paraya çevirme hükümlerinin uygulanmasına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında kurulan hükümde, TCK'nın 85/1, 62 maddeleri gereği belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasının paraya çevrilmesi esnasında hesap hatası yapılarak, tam gün sayısının 910 gün yerine 900 gün olarak hesaplanması sebebiyle, sonuç para cezasının 18.200.- TL yerine 18.000.-TL olarak eksik ceza tayini,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan "suçun işlenmesinde kullanılan araçlar" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (5) numaralı bendinde yer alan "18.000.-TL" ibaresinin, "18.200.-TL" olarak değiştirilmesi, hükmün (1) nolu bendinde yer alan "kullanılan ..." ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.