MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 20/10/2017 tarih ve 2016/352-2017/683 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı bankadan konut kredisi çektiğini ve ödemelerini düzenli olarak yaptığını, kredi ara ödemesi yaparak ödemelerini yapılandırdığını ancak davalı bankanın davacının müşteri kaydına 104 kodu (ödemede sıkıntı yaşayan müşteriler için yapılandırma) yazması sebebiyle başka bankalara yaptığı kredi başvurularının reddedildiğini, içinde bulunduğu ekonomik sıkıntıdan çıkmak için gayrimenkullerini düşük fiyattan satmak zorunda kaldığını, bankalar nezdinde ticari itibarının zarar gördüğünü ileri sürerek şimdilik 10.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, hatanın düzeltilmesi için gereken gayretin gösterildiğini, dava dışı bankalar tarafından kredi başvurularının reddinin başkaca sebeplerinin olabileceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davalının 104 kodunu yazmasından sonra davacının Yapı Kredi Bankasından kredi kullandığı, davacının kredi için başvurduğu diğer bankaların davacıya kredi vermemesinin 104 kodundan değil başka sebeplerden kaynaklandığı, uğranıldığı iddia edilen maddi zararla davalı eylemi arasında illiyet bağı bulunmadığı gerekçesiyle maddi tazminat isteminin reddine, manevi tazminata ilişkin hüküm daha önce kesinleştiğinden bu hususta tekrar karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.