Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/5398 Esas 2018/1377 Karar Sayılı İlamı

... Bankası vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 21/11/2014 gün ve 2014/552-2014/737 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR
Davacı banka, davalının kullandığı tüketici kredisi nedeni ile dosya masrafı adı altında yapılan kesintinin haksızlığı iddiası ile tüketici sorunları hakem heyetine yaptığı başvurunun kabul edilmesinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek hakem heyetinin verdiği 760,00 TL iade kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, ... Tüketici Hakem Heyeti Başkanlığı’nın 12/5/2014 Tarih ve 2014/2971 sayılı kararının 697,70 TL yönünden yapılan itirazın reddine, 62,30 TL yönünden ise kabulüne bu yöndeki kararın iptaline karar verilmiş; hüküm, davacı banka tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Somut olayda reddedilen kısım yönünden temyize konu değer karar tarihi itibariyle 1890,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, peşin alınan harcın istek halinde iadesine. 07/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.