MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Değişen suç vasfına göre; zincirleme nitelikli zimmet suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinde Sosyal Güvenlik Kurumu Kadıköy Sigorta Müdürlüğünde tahsilat servisinde memur olarak görevli olan sanığın sisteme girebilmesi için kendisine verilen KADUYS 1 şifresini ve aynı bilgisayarda bulunan 17 DR ve 17 DL terminallerini kullanmak suretiyle aynı odada birlikte çalıştığı veznedarların mükelleflerden nakit olarak tahsil ettiği kurum ve gerçek şahıslara ait ödemeleri mal edindiği, yaptığı işin ortaya çıkmasını engellemek amacıyla bilgisayar ortamında tahsilat fişlerini iptal ettiği, yerine geçmek üzere posta yoluyla tahsil edilmiş gibi belgeler düzenlediği, tahsilat fişlerinin asıllarını ise yok ettiği kabul edilen somut olayda; sanığın, mükelleflerden para tahsil yetkisinin bulunmaması nedeniyle görevi sebebiyle zilyedliği kendisine devredilmiş olan veya koruma ve gözetimiyle yükümlü olduğu bir paradan bahsedilemeyeceğinin anlaşılması karşısında, zimmet suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilerek eyleminin bir suç işleme kararının icrası kapsamında zincirleme olarak kamu kurumu zararına nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve TCK"nın 158/1-e-son, 43. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği, bilgisayarda gerçekleştirdiği işlemlere ilişkin olarak, kurumun işletim sisteminde verilerde gerçeğe uygun olmayacak şekilde değişiklikler yapması karşısında, ayrıca TCK"nın 244/2. maddesinde düzenlenen suça ilişkin değerlendirme de yapılarak karar verilmesi gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 24/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.