Mahkemesi :İstanbul 5. İş Mahkemesi
Tarihi :20.03.2013
No :2010/1189-2013/188

Dava, davacıya, davalı SSK tarafından bağlanan yaşlılık aylıklarının, davacının 20/04/1982-20/05/1985 ve 01/05/1986-30/09/1990 tarihleri arasında zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olması nedeniyle kesilmesi ve 24/01/2001-23/03/2010 arasında verilen miktarın yersiz ödeme olarak borç çıkartılmasına ilişkin işleminin iptali ve kesilen sağlık yardımının devamı talebine ilişkindir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacıya, 506 sayılı Yasa kapsamındaki 12/10/1963-30/04/1994 tarihleri arasındaki kesintili olarak 2481 gün tarihleri arasındaki zorunlu, 01/11/1992–30/11/1994 tarihleri arasındaki 750 gün isteğe bağlı sigortalılık süreleri ile, 20/04/1982-30/05/1983 ve 01/05/1986-30/09/1988 tarihleri arasındaki 1270 gün Bağ-Kur zorunlu sigortalılık süreleri toplamı 4501 gün esas alınarak, 01.12.1994 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı; davalı Kurumun, davacının,20/04/1982–20/05/1985 tarihleri arası ve 01/05/1986-30/09/1990 tarihleri arasındaki dönemde 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğu, buna göre, yaşlılık aylığı tahsis şartlarının gerçekleşmediği gerekçesi ile, tahsisi iptal ve ödenen aylıkları borç çıkardığı anlaşılmıştır.
1479 sayılı Yasanın 5754 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değiştirilen ve yürürlükte bulunan Ek Geçici 6. maddesine göre, “5510 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar T.C. Emekli Sandığı, Sosyal Sigortalar Kurumu ve 506 sayılı Kanunun geçici 20"nci maddesinde belirtilen emekli sandıkları ile kanunla kurulu diğer emekli sandıklarınca kendilerine yaşlılık, malûllük veya ölüm aylığı bağlananlar, 01.10.1972 tarihinden itibaren 1479 sayılı Kanun kapsamı dışında sayılırlar. Ancak, bu Kanuna tabi hizmet süreleri, diğer kurum ve sandıklara bildirilmiş ise, bu hizmetler geçerli sayılır.” 01/12/1994 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanırken uyuşmazlık konusu 20/04/1982–20/05/1985 tarihleri arası ve 01/05/1986-30/09/1990 tarihleri arasındaki dönemde 1479 sayılı Yasa kapsamında Bağ-Kur hizmetleri bildirilmeyen davacının, 1479 sayılı Yasanın, 5754 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değiştirilen ve yürürlükte bulunan Ek Geçici 6. maddesine göre, 1479 sayılı Yasa kapsamı dışında bulunduğu, buna göre, 506 sayılı Yasa kapsamındaki yaşlılık aylığı tahsisine esas sigortalılık süreleri ile, davalı Kurum’un yaşlılık aylığı tahsis işleminin başlangıçtan itibaren geçerli olduğu anlaşıldığından, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, davanın reddine karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 03.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.