MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 04.12.2009 gününde verilen dilekçe ile müdahalenin önlenmesi ve ağaçların kesilmek suretiyle kaldırılması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11.08.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, 1328 ve 1330 parsel sayılı taşınmazlardaki ev ile 1335 parsel sayılı arsanın maliki olduğunu, davalıların murisi ... adına kayıtlı komşu 1337 parsel sayılı taşınmazda bulunan 25 yaşlarındaki ceviz ağacı ile 20-25 yaşlarındaki üç adet kayısı ağacının taşınmazlarına zarar verdiğini belirterek elatmanın önlenmesi ve kal istemiştir.
Davalı mirasçılar, ağaçların rahatsızlık veren dallarını kestiklerini, mevcut halleri ile davacıya zarar vermediğini beyanla davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, keşif sonucu düzenlenen rapor ve krokide üç adet kayısı ağacının 1336 ve 1337 parsel sayılı taşınmazların sınırı üzerinde olduğu, ceviz ağacının ise 1337 parsel sayılı taşınmaz içinde kaldığı, ceviz ve kayısı ağaçlarının uygun dikim normlarına göre dikilmediği belirlendiğinden davanın kabulüne, bir adet ceviz ağacı ile üç adet kayısı ağacının kesilmek suretiyle kaldırılmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı mirasçı ... temyiz etmiştir.
Dava, 1328, 1330 ve 1335 parsel sayılı taşınmazlara zarar veren ağaçların Türk Medeni Kanununun 737. ve 740. maddeleri gereğince kesilmesi suretiyle elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir. 18.05.2011 tarihli kadastro teknisyeni... tarafından düzenlenen rapor ve krokide ağaçların

1328, 1330 ve 1335 parsel sayılı taşınmazlara bir tecavüzünün olmadığı, 3 adet kayısı ağacının 1336 ve 1337 parsel numaralı taşınmazların sınırı üzerinde, ceviz ağacının da 1337 parsel sınırı içerisinde kaldığı belirlenmiştir. Ziraat bilirkişi tarafından ceviz ve kayısı ağaçlarının uygun dikim normlarına göre dikilmediği belirtilmiş ise de davacıya ait taşınmazlara taşması ve zararı olduğu saptanamamıştır. Mahkemece, davanın reddine karar verilmesi gerekirken 6100 sayılı HMK"nın 26. maddesinde düzenlenen taleple bağlılık ilkesi dışına çıkılarak dava konusu olmayan 1336 parsel sayılı taşınmaz yönünden karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 10.12.2012 tarihinde oybirilği ile karar verildi.