Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, davalının, Emekli Sandığından yetim aylığı almakta iken, muhtaçlığının ortadan kalkması nedeniyle yersiz ödenen aylıkların tahsili amacıyla başlatılan takibe yapılan itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, idari yargının görevli olduğu gerekçesi ile davanın HMK 114/1-b maddesi uyarınca yargı yolu yönünden usulden reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davalı ...’e Emekli Sandığı iştirakçisi babasından hak sahibi sıfatıyla 5434 sayılı Kanun hükümlerince 01.03.1969 tarihinden itibaren yetim aylığı bağlandığı, davalının 01.07.1996 tarihinden itibaren de 506 Sayılı Yasa uyarınca yaşlılık aylığı aldığının tespit edilmesi üzerine, Kurum tarafından davacının muhtaçlığının ortadan kalktığından bahisle 01.07.1996– 31.07.2006 tarihleri arasında yersiz ödenen 25.969,62 TL aylıkların yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili için takip yapıldığı, davalının süresi içinde itirazı üzerinde takibin durduğu, mahkemece, itirazın iptali davasının idari yargıda görülmesi gerektiği gerekçesi ile yargı yolu yönünden reddine karar verilmiş olduğu anlaşılmaktadır.
İş Mahkemeleri, 5521 sayılı Kanun ile kurulmuş istisnai nitelikte özel mahkemeler olup, 5434 sayılı Kanun hükümlerince bağlanan davaya konu aylığın kesilmesi de 5434 sayılı Kanun hükümlerine tabi olduğundan, uyuşmazlığın çözümünde 5510 sayılı Kanun’un uygulama yeri bulunmamaktadır. Bu durumda sözü edilen 101’inci madde hükümlerine göre sınırlı yetki ile donatılmış iş mahkemesi görevli değildir.
Öte yandan; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 2’nci maddesine göre kimler aleyhine idari yargıda dava açılabileceği açıklanmış olup, gerçek kişiler ile özel hukuk tüzel kişileri hakkında idari yargı yerinde dava açılamayacağı ve dava konusu uyuşmazlığın çözümünde genel mahkemelerin görevli olduğu nazara alınmaksızın, mahkemece yazılı şkeilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. Maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün 1. fıkrasının tamamen silinerek yerine “Görevsiz mahkemede açılan davanın 6100 sayılı Kanunun 114. maddesi gereğince usulden reddine, görevli mahkemenin ... Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemesi olduğuna ve 6100 sayılı Kanunun 20. maddesi gereğince istem halinde dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesine,”ibarelerinin yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.