Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Şikayetçi şirket yetkilisinin, 17.02.2003 tarihinde icra müdürlüğüne gelerek dosya borcuna icra kefili olduğu, icra müdürlüğünce 04.03.2003 tarihinde icra emri düzenlendiği ve  10.03.2003 tarihinde şirkete tebliğ edildiği, icra dosyasına 19.03.2003 tarihinde 190.000.000.000 TL harici tahsilat yapıldığının bildirildiği, şikayetçi şirket vekilinin 23.6.2005 tarihinde icra müdürlüğüne başvurarak, 19.03.2003 tarihinde yapmış oldukları ödemenin de nazara alınarak müvekkili yönünden borcun sona erdirilmesini ve fazladan yapmış oldukları ödemenin de iade edilmesini talep ettiği, icra müdürünün 24.06.2005 tarihinde talebi değerlendirerek,  20.06.2005 tarihi itibariyle dosya borcunun  53.208,80 TL olduğundan bahisle istemin reddine karar verdiği, bu işleme yönelik şikayetin ise  Kütahya İcra Hukuk Mahkemesi"nin 1.8.2005 tarih ve 2005/248 Esas-2005/179 Karar sayılı kararı ile reddedildiği, bu kararın da temyiz incelemesi üzerine onandığı görülmektedir.
Dosya borcuna yönelik icra müdürlüğünce yapılan son hesaplamada 20.06.2005 tarih itibariyle borcun, bu kez daha önceden hesaplanan miktar olan 53.208,80 TL"nin çok üstünde olduğu görülmektedir. Mahkemece, bu çelişki üzerinde durulmadan söz konusu hesaplamanın hükme esas alındığı anlaşılmaktadır. O halde, gerektiğinde bilirkişiden de yararlanılarak Yargıtay denetimine elverişli rapor alındıktan sonra, oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde şikayetin reddi isabetsizdir. 
SONUÇ :Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 26/10/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.