22. Hukuk Dairesi 2017/21656 E. , 2019/8873 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01.06.2011 tarihinden itibaren davalı firmanın depo bölümünde bilgi işlem görevlisi olarak çalışmakta iken 31.12.2013 tarihinde iş akdinin haksız ve gerekçesiz bir şekilde feshedildiğini, çalıştığı süre boyunca fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, normal çalışma saatleri 08:00-18:00 olmasına rağmen hemen hemen hergün fazla mesai yaptırıldığını, ayrıca cumartesi günleri de yarım günden fazla çalıştırıldığını beyanla ödenmeyen fazla çalışma ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı süresi içerisinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma hesabına konu edilen dönem bakımından taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Tanıkların birlikte çalıştıkları sürelerde tanıklıkları göz önünde bulundurularak fazla çalışma ücretlerinin hesaplanması zorunludur.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanları esas alındığında günde 2-3 saat fazla çalışma yapıldığı kabulü ile bu sürenin ortalaması alınarak günde 2,5 saat üzerinden beş gün için 12,5 saat haftada fazla çalışma yapıldığı, puantaj kayıtlarında da 11 saat, 14 saat ve 12,5 saat üzerinden fazla çalışma yapıldığı belirlendiğinden puantaj kayıtlarına uygunluk arz eden tanık beyanları esas alınarak davacının haftada 12,5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ve sonuç olarak 2011-2013 yılları arası için fazla mesai ücreti hüküm altına alınmıştır.
Mahkemece bu rapora itibar edilerek hüküm kurulmuş ise de, hesaplanan yıllar itibari ile fazla çalışmanın ispatlandığı konusunda yeterli delil dosyada yer almamaktadır . Şöyle ki, sunulan puantaj kayıtları sadece 2012 yılı Nisan ve 2012 yılı Mayıs aylarına ilişkindir, diğer yandan dinlenen tanıklardan ... davalı şirkette 2010-2014 yılları arasında çalıştığını ifade etse de, sabah başlanılan iş bitinceye kadar işten ayrılmadıkları şeklinde beyanda bulunduğundan, beyanı fazla mesainin hesabına yeterli değildir. Diğer tanık ..."ün anlatımı hesaba elverişli olsa da, davalı yerde 2012 Ocak ve Şubat ayları arasında 40 gün kadar çalıştığını ifade etmiştir. Buna göre hesaplamanın kayıt olan dönem için kayda göre, kayıt olmayan dönem için de tanık ... beyanı dikkate alınarak haftalık 12,5 saat fazla mesai yapıldığı, ancak bu tanık beyanına da sadece davacı ile birlikte çalışılan dönem için itibar edileceği dikkate alınmalıdır. Mahkemece tüm süre için fazla mesainin hüküm altına alınması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 17.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.