7. Hukuk Dairesi 2014/15221 E. , 2015/97 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi : Alanya İş Mahkemesi
Tarihi : 04/06/2014
Numarası : 2012/523-2014/346
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalı şirkete ait ... Otel isimli konaklama tesisinde fırıncı ustası olarak 04.04.2010- 10.11.2012 tarihleri arasında çalıştığını, mesaisinin hafta içi 07.30-22.00 hafta sonu 07.30-24.00 saatleri arasında olduğunu, fazla mesai ve diğer alacaklarının ödenmesini istemesi üzerine işverence iş akdinin önelsiz ve haksız olarak sonlandırıldığını, 2012 Temmuz ayında Bölge Çalışma Müdürlüğü tarafından yapılan incelemelerde çalışma koşullarının tespit edildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının otelde fırıncı ustası olarak sezonluk çalıştığını, haftalık çalışmanın 45 saati aşmadığını, davacıya her işçiye uygulandığı üzere 1 saat yemek 1 saat antre uygulaması yapıldığını, otelin sezonluk çalıştığını, davacının sezon sonunda 10.11.2012 tarihinde kendisinin işten ayrıldığını, hafta tatillerini kullandığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, akdin feshi hususundaki ispat külfeti davalı işverene ait olup işveren tarafından feshe ilişkin belge sunulamadığından iş akdinin işverence haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiği sonucuna varıldığı, tanıklar ve dosyaya sunulan iş müfettişi raporuna göre davacının fazla mesai yaptığı ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda; davalı yararına 1.500,00 TL avukatlık ücretine hükmedilmiştir. Ancak davacının reddedilen hafta tatili talebi 600,00 TL’dir. Dairemizce istikrarlı olarak uygulanan ilke kararına göre fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili
alacaklarından hakkaniyet indirimi nedeniyle reddedilen miktar için davalı yararına ret avukatlık ücretine hükmedilmemesi gerektiği kabul edilmektedir. Mahkemece hakkaniyet indirimi nedeniyle reddedilen fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti için davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi yerinde değildir. Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hükmedilecek avukatlık ücreti red veya kabul edilen miktarı geçemez. O halde davalı yararına 600,00 TL avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.500,00 TL avukatlık ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 5. numaralı bendinin davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesine ilişkin 7. paragrafının tamamen çıkartılarak yerine;
“Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 600,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, kararın bu
düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.