Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/17446 Esas 2015/21968 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram, genel tatil ve izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 13.12.2013 tarihli 2013/35130 esas, 2013/29145 sayılı kararı ile fazla mesai yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, tanık anlatımlarının işin niteliği ile uyumlu olduğu gibi, yargılama sırasında davalıların, tanık anlatımlarının aksini gösteren herhangi bir kayıt ve belge sunmadıkları, özel işverenlere ait işyerlerinde fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil alacağı tanık anlatımları ile ispatlanabilirken kamu işverenleri açısından fazla mesai alacağının tanık anlatımları ile kanıtlanamayacağının ileri sürülmesinin doğru olmadığı, davalı tarafın elindeki belgelerin mahkemece re"sen istenmesinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 25. maddesinde öngörülen taraflarca getirilme ilkesine aykırı düşeceği, anılan hükme göre kanunla belirtilen durumlar dışında hâkimin, kendiliğinden delil toplayamayacağı, 6100 sayılı Kanun"un 31. Maddesinde düzenlenen “hâkimin davayı aydınlatma ödevi” hâkimin maddi veya hukuki açıdan belirsiz yahut çelişkili gördüğü hususlarla ilgili olduğu, somut olayda belirsiz veya çelişkili bir husus bulunmadığı gerekçesiyle bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı Kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

Dairemizce verilen karara karşı mahkemece direnilmiş olup, mahkemece dayanılan gerekçelerin Dairemiz uygulamasına uygun düştüğü, bu sebeple direnmenin doğru olduğu anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, 25.06.2015 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.