İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/6499 Esas 2019/10137 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6499
Karar No: 2019/10137
Karar Tarihi: 24.10.2019

İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/6499 Esas 2019/10137 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın Zonguldak Barosuna kayıtlı bir avukat olduğu ve vekili olduğu bir kişiye tazminat ödenmesine ilişkin ilamlı icra takibi sırasında kendisine ödenen paranın bir kısmını müvekkiline vermek yerine uhdesinde tuttuğu tespit edilmiştir. Mahkeme, sanığın suçlu olduğuna karar vermiş ve hapis cezasına çarptırmıştır. Ancak mahkeme kararında, sanık hakkında hak ve yetki kötüye kullanma suçu olduğundan bahsedilmediği için, ayrıca bu suçtan dolayı yaptırım uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca sanığın cezasının yarısından bir katına kadar hak ve yetkisinin kullanılmasının yasaklanması da karara eklenmelidir. Sanığın temyiz itirazları da incelenmiş ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 1136 sayılı Kanunun 35/1 ve 35/A maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 5. maddesi
- Avukatlık Yasası'nın 62. maddesi
- TCK'nın 247. maddesi
- TCK'nın 53/1-e maddesi
- TCK'nın 53/4. maddesi
- TCK'nın 53/5. maddesi

5. Ceza Dairesi 2015/6499 E. , 2019/10137 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1136 sayılı Kanunun 35/1 ve 35/A maddelerinde yazılı ve münhasıran avukatlar tarafından yapılabilecek iş ve işlemler ile uzlaştırma işlemi ve Barolar ile Türkiye Barolar Birliğinin organlarında ifa ettikleri görevleri yönünden avukatların kamu görevlisi olduklarında kuşku bulunmadığı, 5237 sayılı TCK"nın 5. maddesinin 01/01/2009 tarihinde yürürlüğe girmiş olması nedeniyle anılan Kanunun genel hükümlerine aykırı olan sınırlayıcı nitelikteki Avukatlık Yasasının 62. maddesinin özel nitelikteki görevi kötüye kullanma suçları açısından zımnen ilga edilmiş sayılmasının gerektiği ve TCK"nın 247. maddesine göre zimmete geçirilen malın devlete veya özel kişilere ait olmasının suçun oluşması bakımından öneminin bulunmadığı da nazara alındığında; suç tarihinde Zonguldak Barosuna kayıtlı avukat olarak görev yapan sanığın, 04/03/2008 tarihli vekaletname ile vekilliğini üstlendiği katılana tazminat ödenmesine ilişkin Zonguldak 2. İş Mahkemesinin 22/04/2010 tarihli ve 2008/173 Esas, 2010/149 sayılı Kararına istinaden başlattığı ilamlı icra takibi sırasında 22/07/2010 tarihli reddiyat makbuzu ile kendisine ödenen 29.846,27 TL paranın 4.000,00 TL"sini müvekkiline verip kalanını uhdesinde tutması şeklinde sübut bulan eyleminin zimmet suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanık hakkında temel ceza alt sınırdan tayin edildiği halde, ertelemeye ilişkin denetim süresinin yasal gerekçe gösterilmeden 2 yıl olarak belirlenmesi,
Mahkum olduğu kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 53/4. maddesine aykırı olarak aynı maddenin 1. fıkrası uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 24/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.