MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat, müştekiler ... ile ..."nın temyiz istemlerinin reddi



İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp mağdure vekilinin, mahkeme tarafından temyiz isteminin reddine dair verilen 09.12.2016 tarihli ek kararı usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen ayrıca temyiz etmediği ve müştekiler ... ile ...’nın temyiz istemlerinin reddine dair verilen 22.11.2016 günlü ek kararın ise usulüne uygun tebliğ edilmemesi nedeniyle müştekilerce sunulan 05.11.2019 havale tarihli ek karara yönelik temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü;
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Müştekiler ... ile ...’nın temyiz istemlerinin reddine dair verilen ek kararın temyiz incelemesine gelince;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz istemlerinin reddine dair verilen 22.11.2016 günlü ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, müştekiler ... ile ...’nın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA, 18.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.