Mahkemesi : Alanya İş Mahkemesi
Tarihi : 04/06/2014
Numarası : 2012/518-2014/340

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalı şirkete ait ... Otel isimli konaklama tesisinde pastane asistanı olarak 23.05.2011-30.09.2011 tarihleri arasında 2.100,00 TL ücretle çalıştığını, mesaisinin hafta içi 08:00-22.00 hafta sonu 08.00-24.00 saatleri arasında olduğunu, fazla mesai ve diğer alacaklarının ödenmesini istemesi üzerine işverence iş akdinin önelsiz ve haksız olarak sonlandırıldığını, 2012 Temmuz ayında Bölge Çalışma Müdürlüğü tarafından yapılan incelemelerde çalışma koşullarının tespit edildiğini ileri sürerek ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının otelde pastane asistanı olarak 23.05.2011-30.09.2011 tarihleri arasında sezonluk olarak çalıştığını, haftalık çalışmanın 45 saati aşmadığını, davacıya her işçiye uygulandığı üzere 1 saat yemek 1 saat antre uygulaması yapıldığını,
ihbar tazminatı talebinin yerinde olmadığını, otelin sezonluk çalıştığını, davacının sezon sonunda kendisinin işten ayrıldığını, hafta tatillerini kullandığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, akdin feshi hususundaki ispat külfeti davalı işverene ait olduğu, davalı tarafça sunulan işyeri dosyasında davacıya ait bütün belgelerin aynı yerinde aynı şekilde 01/10/2011 tarihinin
yazıldığı, yazının şekil ve karakter olarak davacının yazısından farklılık gösterdiği, tarih içermeyen istifa dilekçesinin iddia edildiği gibi işe giriş sırasında ya da iş akdinin devamı sırasında işveren baskısı altında alınmadığının davalı işveren tarafından ispatlanamadığı, taraflar arasındaki iş ilişkisinin davalı işverence haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiği sonucuna varıldığı, tanıklar ve dosyaya sunulan iş müfettişi raporuna göre davacının fazla mesai yaptığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, Çalışma Bakanlığı müfettiş raporu ile davacının fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacağı belirlendiğinden fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarından takdiri indirim yapılmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda; davacı işçinin fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmanın uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil çalışmalarının Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığı Müfettişlerince davalı işyerinde 10.07.2012-13.07.2012 tarihleri arasında yapılan denetimler sonucu hazırlanan rapora göre hesaplandığı görülmektedir. Ancak iş müfettişliğince yapılan denetim sonucu hazırlanan raporun işveren kayıtlarına dayandığına dair bir kayıt bulunmadığı, işyerinde çalışan işçi ifadelerine göre hazırlandığı anlaşılmaktadır. İş müfettişliği raporu işyerinde çalışan işçilerin beyanına göre hazırlandığına göre davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarından hakkaniyet indirimi yapılması gerekirken hakkaniyet indirimi yapılmadan alacakların hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 19/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.