Mahkemesi : Alanya İş Mahkemesi
Tarihi : 04/06/2014
Numarası : 2012/520-2014/341

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalı şirkete ait ... Otel isimli konaklama tesisinde pideci olarak 04.07.2010 - 06.10.2012 tarihleri arasında çalıştığını, mesaisinin hafta içi 08:00-22.00 hafta sonu 08.00-24.00 saatleri arasında olduğunu, fazla mesai ve diğer alacaklarının ödenmesini istemesi üzerine işverence iş akdinin önelsiz ve haksız olarak sonlandırıldığını, 2012 Temmuz ayında Bölge Çalışma Müdürlüğü tarafından yapılan incelemelerde çalışma koşullarının tespit edildiğini ileri sürerek ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının mutfak bölümünde pideci olarak 04.07.2010- 30.10.2010, 13.05.2011- 06.09.2011, 08.09.2012- 06.10.2012 tarihleri arasında sezonluk olarak çalıştığını, haftalık çalışmanın 45 saati aşmadığını, davacıya her işçiye uygulandığı üzere 1 saat yemek 1 saat antre uygulaması yapıldığını, ihbar tazminatı talebinin yerinde olmadığını, otelin sezonluk çalıştığını, kapanma aşamasında davacının 06/10/2012 tarihinde işi bıraktığını, hafta tatillerini kullandığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin haklı nedenle feshedildiğine ilişkin herhangi bir bilgi ve belge sunulmadığından taraflar arasındaki iş ilişkisinin davalı işverence haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiği sonucuna varıldığı, tanıklar ve dosyaya sunulan iş müfettişi raporuna göre davacının fazla mesai yaptığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, Çalışma Bakanlığı müfettiş raporu ile davacının fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacağı belirlendiğinden fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarından takdiri indirim yapılmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda; davacı işçinin fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmanın uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda; mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil çalışmalarının Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığı Müfettişlerince davalı işyerinde 10.07.2012-13.07.2012 tarihleri arasında yapılan denetimler sonucu hazırlanan rapora göre hesaplandığı görülmektedir. Ancak iş müfettişliğince yapılan denetim sonucu hazırlanan raporun işveren kayıtlarına dayandığına dair bir kayıt bulunmadığı, işyerinde çalışan işçi ifadelerine göre hazırlandığı anlaşılmaktadır. İş müfettişliği raporu işyerinde çalışan işçilerin beyanına göre hazırlandığına göre davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarından hakkaniyet indirimi yapılması gerekirken hakkaniyet indirimi yapılmadan alacakların hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 19/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.