Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2777 Esas 2020/12959 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2777
Karar No: 2020/12959
Karar Tarihi: 17.11.2020

Hırsızlık - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2777 Esas 2020/12959 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarını gece saatlerinde işlediği gerekçesiyle mahkum etti. Temyiz aşamasında hırsızlık suçundan verilen cezanın artırılmaması yönünde karar verildi. Ancak, sanık hakkında teşebbüsten dolayı indirim yapılırken TCK'nın 35. maddesi karar yerinde belirtilmedi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da nazara alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtildi. Mahkeme, yapılan duruşmaya, toplanan delillere ve gerekçeye dayanarak, temyiz itirazlarının yerinde olmadığına hükmetti ve kararlar istem doğrultusunda onandı. Kanun maddeleri ise; TCK'nın 143, 35 ve 53. maddeleridir. TCK'nın 143. maddesi, hırsızlık suçuna ilişkin ceza hükümlerini düzenlerken; 35. maddesi, belirli şartlar altında cezada indirim yapılmasını öngörür. TCK'nın 53. maddesi ise, hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeler içermektedir.

2. Ceza Dairesi 2020/2777 E. , 2020/12959 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tutanağına göre sanığın atılı suçları gece sayılan zaman diliminde (saat 03.30 sıralarında) işlediğinin anlaşılması karşısında; hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın TCK"nın 143. maddesi ile artırılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanık hakkında teşebbüsten dolayı indirim yapılırken uygulama maddesi olarak TCK’nın 35. maddesinin karar yerinde gösterilmemesi, mahallinde ilavesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.