Danıştay 3. Daire 2017/3922 Esas 2021/2787 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/3922
Karar No : 2021/2787

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :... Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, P.O.S cihazı kullanmak suretiyle yasa dışı ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğu yolundaki tespitleri içeren vergi tekniği raporuna atıfla düzenlenen takdir komisyonu kararlarına dayanılarak 2010 yılı için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve aynı yılın Ocak-Mart, Nisan-Haziran dönemleri için hesaplanan geçici vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davaya konu vergi ve cezalara ilişkin ihbarnamelerin tebliğe çalışılmasına rağmen vergi tekniği raporunun tebliğe çıkarılmadığı olayda, 06/05/2016 tarihinde vergi tekniği raporunun tebliğ edilmesi üzerine görülmekte olan davanın açıldığı, davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlerden, davacının POS cihazlarını kullanarak tefecilik faaliyetinde bulunduğu sonucuna ulaşıldığından salınan üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile aslı aranmayan geçici vergiler üzerinden vergi ziyaı cezası kesilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı, ancak, yıllık vergiye mahsuben alınan peşin bir vergi niteliği taşıyan geçici vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı bir kat vergi ziyaı cezası kesilebileceği gerekçesiyle aslı aranmayan geçici verginin bir katı tutarını aşan vergi ziyaı cezası kaldırılmış, üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile vergi ziyaı cezasının geçici verginin bir katına isabet eden kısmı yönünden dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Davacının adresinde bulunamadığı hususunun 16/12/2015 ve 25/12/2015 tarihli adres tespit tutanaklarıyla tespit edildiği, ancak vergi ve ceza ihbarnamelerine ilişkin ilanen tebliğin bu tarihlerden önce 19/11/2015 tarihinde yapıldığı, bu haliyle usulüne uygun bir tebligattan söz edilemeyeceği, vergi ve cezaların haberdar olunma tarihi olan 06/05/2016 tarihi itibarıyla tarh zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle Vergi Mahkemesi kararının üç kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve aslı aranmayan geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrası kaldırıldıktan sonra tarhiyatın sözü edilen kısmı kaldırılmış, davalı idarenin istinaf başvurusu ise reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacıya adresinde ulaşılamaması nedeniyle 19/11/2015 tarihli gazetede vergi ve ceza ihbarnamelerinin ilanen tebliğinin yapıldığı, 06/05/2016 tarihinde vergi ve ceza ihbarnamelerinin değil, yalnızca vergi tekniği raporunun tebliğ edildiği, bu nedenle davanın öncelikle süreaşımı nedeniyle reddi gerektiği, P.O.S tefecilik faaliyetinde bulunulduğunun somut tespitlerle ortaya konulduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'UN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.