MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 01.07.1991 - 04.06.2010 tarihleri arasında şef garson olarak 1.500,00 TL ücretle çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle davacı tarafından sona erdirildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, asgari geçim indirimi, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ücretinin asgari ücret seviyesinde olduğunu, davacıya haklarının ödendiğini, kıdem tazminatına hak kazanamadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13/1. maddesine göre zamanaşımı ve hak kazanamama sebebiyle ret edilen tutar dikkate alınarak davalı lehine 1.733,61 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.500,00 TL
vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır. Bununla beraber bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyize konu olan kararın hüküm kısmındaki ‘31/12/2014 tarihli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/2. maddesi uyarınca davalıya takdir olunan 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine’ hükmünü içeren fıkranın hükümden çıkartılarak yerine aynı fıkra olarak “31/12/2014 tarihli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesi uyarınca davalıya takdir olunan 1.733,61 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” fıkrasının eklenmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 24.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.