22. Hukuk Dairesi 2014/12115 E. , 2015/21896 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının değişen alt işverenler nezdinde davalı kurumda temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle davacı tarafından sona erdirildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını ifade ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle kendisi tarafından sona erdirildiği feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle kendisi tarafından sona erdirildiği feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak davacının davalı işverene emeklilik dilekçesi vermemiş olması itibariyle kıdem tazminatı için faiz başlangıç tarihinin dava ve ıslah tarihi olarak belirlenmesi gerekirken fesih tarihi olarak tespiti isabetsiz olduğu gibi davalı kurumun harçtan muaf olduğu göz ardı edilerek davalı aleyhine harca hükmedilmesi de yerinde değildir. Bununla beraber bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk ./..
Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
1-Temyize konu olan kararın hüküm kısmının; “Davanın kabulü ile 7.342,03 TL kıdem tazminatının davalıdan tahsiline 6.000,00 TL"lik kısmının fesih tarihi 14.05.2012 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanmasına, bakiye kısmının ıslah tarihi olan 09.10.2013 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanmasına,” şeklindeki 1. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine aynı fıkra olmak üzere “Davanın kabulü ile 7.342,03 TL kıdem tazminatının 6.000,00 TL"lik kısmının dava tarihi 22.08.2012 tarihinden, bakiye kısmının ıslah tarihi olan 09/10/2013 tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faiz ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine”
2- Temyize konu olan kararın hüküm kısmının “Karar ve ilam harcından alınması gerekli 501,53 TL peşin harcın , dava açılırken alınan 89.10 TL peşin harç ile 22,95 TL ıslah harcından mahsubu ile eksik kalan 389,48 TL peşin harcın davalıdan alınarak hazineye irat kaydına,” şeklindeki 2. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine aynı fıkra olarak “Davalı harçtan muaf olduğundan karar ve ilam harcı alınmasına yer olmadığına, 89.10 TL peşin harç ile 22,95 TL ıslah harcının ise talep halinde iadesine”
3- Temyize konu olan kararın hüküm kısmının, “Davacı tarafça yargılama sırasında sarf edilen 21,15 TL başvuru harcı, 89,10 TL peşin harç, 22,95 TL ıslah harcı, 200,00 TL bilirkişi ücreti, 50,00 TL tanık ücreti, 184,50 TL posta ve tebligat masrafı olmak üzere toplam 567,70 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklindeki 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine aynı fıkra olarak “ Davacı tarafça yapılan 200,00 TL bilirkişi ücreti, 50,00 TL tanık ücreti ve 184,50 TL posta ve tebligat masrafı olmak üzere toplam 434,50 TL yargılıma giderinin davalından alınarak davacıya verilmesine”, hükümlerinin getirilmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.