MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı ve karşı davalı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine, davalı ve karşı davacı ise kira borcu ve davalının davacı adına yatırmış olduğu vergi ve SGK prim borcunun tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, asıl davayı hüküm altına almış, karşı davayı reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarına temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait ... Düğün Salonu işyerinde 1981 yılından 2006 yılına kadar garsonluk ve mesul müdür olarak çalıştığını, çalışma süresince sadece haftalık 1 gün iznini kullandığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, günde 10-15 saat arası çalıştığını, 04.10.2006 tarihinde emekli olduğunu ancak çalışmaya devam ettiğini, emeklilik nedeniyle kazanmış olduğu kıdem tazminatının ödenmediğini, Mart 2008 tarihinde işverenle anlaşamadığı için iş akdini feshettiğini belirterek; kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, Oya düğün salonu işyerinin mülk sahibi olduğunu, davacının 3 yıla yakın davalı yanında çalıştığını ve 31.08.1992 tarihinde tüm haklarını alarak ayrıldığını, kısa süre sonra dava dışı ... ile birlikte davalıya ait işyerini düğün salonu olarak işletmek üzere devralıp 1992-2008 tarihleri arası faaliyette bulunduğunu, bu süre içinde davalı ile muhtelif tarihlerde sözleşme yaptıklarını, sözleşmeye göre davacı ile dava dışı ..."un davalıya ait işyerini düğün salonu olarak işleteceklerini, bunun karşılığında davalıya belli bir rakam ödeyeceklerini, her türlü vergi resim ve harçların davacı ile dava dışı kişiye ait olduğunu, bu sözleşme ile davacı ile davalı arasında işçi işverene ilişkisinin olmadığını, davacının işçi değil işletmeci işveren olduğunu, davacının sözleşme gereği 1 yıl kadar davalıya ödemesi gereken kirayı ödemediğini, davacının davalıya borcu ve işletmeciliğini yaptığı işyerini yasaya aykırı eylemleri nedeniyle Nisan 2008 tarihinde işyerini terk ederek bıraktığını, davacının sözleşme gereği ödemesi gerekli vergi ve SGK primlerini ödemediğinden davalının ödemek zorunda kaldığını beyanla davanın reddine karar verilmesini, davacının davalıya olan kira borcu ve davalının davacı adına yatırmış olduğu vergi ve SGK prim borcunun tahsili için karşı dava talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 01.10.1981 - 31.08.1992 yılları arası ve 01.04.1994 - 15.03.2008 yılları arası iki dönem halinde aralıklı çalışmalarının bulunduğu, ilk dönem çalışmalarını istifa etmek suretiyle sona erdiği, diğer alacaklarına ilişkin usulüne uygun ibraname düzenlendiği, ayrıca bu dönem çalışmalarına ilişkin alacaklarının zamanaşımına uğradığı, 1994 yılından itibaren 13 yıl 11 ay 15 günlük dönemde ise davalı işyerinde kesintisiz olarak çalıştığı bu dönem çalışmalarının kuruma düzenli olarak bildirildiği, bu döneme ilişkin SGK işyeri kayıtları, elektrik, su, doğalgaz aboneliklerinin davalı adına olduğu, davacının kendi nam ve hesabına çalıştığı iddiasının usulünce ispatlanamadığı, davacının hizmet akdi ile çalıştığı kanaatine varılarak davacının iş akdinin davalı işverenlikçe feshedildiği gerekçesi ile davanın kabulüne, karşılık davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı davalıya ait düğün salonunda 1981 yılından 2006 yılına kadar çalıştığını, 04.12.2006 tarihinde emekli olduğunu, çalışmasının 2008 yılı Mart ayına kadar devam ettiğini ve davalı işverenle anlaşamadığı için ayrıldığını iddia etmiş, davalı işveren ise, davacının 31.08.1992 tarihinden geriye doğru 3 yıl çalıştığını ve tüm haklarını alarak ayrıldığını, ancak kısa süre sonra dava dışı Mehmet Yavuz ile birlikte düğün salonu iş yerini işletmeye başladığını, Nisan 2008 tarihinde borçlarını ödememek amacıyla iş yerini terk ederek ayrıldığını, davacının davalı iş yeri işçisi değil, işletmecisi olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, davacının 1994 yılından sonra 13 yıl 11 ay 15 günlük çalışması kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de; bu kabul eksik incelemeye dayanmaktadır. Dosyada mevcut “Özel Mukavelename” isimli belgede işletmeci olarak ... ve ...’un imzası olup, mahkemece bu belge ve tanıklar ... ve ... ifadelerinin değerlendirilmediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davalının davacının 1992 yılından itibaren işletmeci olduğuna ilişkin savunması değerlendirilip, karşılanmadan yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, hükmün bozulmasını gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz sebeplerinin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.