MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 01.11.2002 -29.06.2007 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin işverenin haksız şekilde feshedildiğini, davalı işverene bağlı çalışırken yabancı ülkelere tır ile yük taşımacılığı yaptığını, ayda ortalama 3 defa yurt dışına sefere gittiğini, her sefer için 380 dolar aldığını, Net 1,140 Dolar geçtiğini, yıllık izinlerini kullanmadığını, fazla mesai çalışması yaptığını, hafta tatillerinde çalıştığını belirterek; kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının SSK ve işyeri kayıtları ile sabit olduğu gibi 19.04.2004 tarihinde işe başladığını ve 28.6.2007 tarihine kadar çalıştığını, davacının haklı bir neden olmaksızın kendi isteği ile işten ayrıldığını, bu nedenle kıdem tazminatı isteğinin reddi gerektiğini, işten ayrılışı sırasında tüm ücret ve izin ücretleri ile diğer yasal hakları ödenip davacının müvekkili şirketi ibra etliğini, davacının sefer başına ücretle değil asgari ücretle çalıştığını, şoförlere gidecekleri seyahat için yol, yemek, konaklama vs. masraflarının tamamı işveren tarafından karşılanmakla birlikte şoförlere seyahat başına yol harcırahı adı altında belirli ve düzenli bir ödeme yapılmadığını, bu nedenle sefer başına 380.$ harcırah aldığı beyanların gerçeği yansıtmadığını, yıllık izinlerini kullandığını ve fazla çalışma ile hafta tatili günlerinde çalışma iddiasının geçerliliği bulunmayıp davacının sefere çıktığında cumartesi-Pazar çalışması durumunda hafta tatili izinlerini seter dönüşü hafta içinde mutlaka kullandığını beyanla haksız davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 01.11.2002-29.06.2007 tarihleri arası davalı iş yerinde çalıştığı, davacının iş akdinin davalı işveren tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, davalıya ait iş yerinde 01.11.2002 -29.06.2007 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiş, davalı işveren ise davacının 19.04.2004 tarihinde işe başladığını savunmuştur.
Mahkemece; davacının yurt dışına giriş ve çıkış tarihlerini gösteren ... İlçe Emniyet Müdürlüğü yazısına istinaden yapılan hesaplamaya itibarla, davacının 01.11.2002 tarihinde davalı iş yerinde çalışmaya başladığı kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de; bilirkişi raporunun 2. Seçeneğine dayanak yapılan davacının yurda giriş ve çıkış kayıtlarını gösterir listede davacının hangi şirket adına yurt dışına gidiş-geliş yaptığı konusunda açıklama yoktur.
Yurt dışına tır seferi yapan şoförlerin vize alabilmelerinin temel koşulu, adına nakliye hizmeti yaptıkları şirkette kayıtlı olmalarıdır.
Bu nedenle, ilgili Emniyet Müdürlüğü ile yazışma yapılarak, davacının 19.01.2003 tarihi ile 19.04.2004 tarihi arasında hangi şirket adına yurt dışına çıktığı hususunun araştırılarak davacının hizmet süresinin tespiti gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile davacı iddiasına itibar edilmesi hatalı olup, hükmün bozulmasını gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.