Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/9527 Esas 2022/9100 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat



Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
“01.07.2016” olan karar tarihinin gerekçeli karar da “11.07.2016” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan ... Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/933 Soruşturma – 2016/1673 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokmak suçundan 20.01.2016 tarihinde 1 gün gözaltında kaldığı, yapılan soruşturma sonunda 22.02.2016 tarihinden kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar verildiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 5.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 200 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarını eksik olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.11.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.