MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, yıllık izin, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalının sahibi olduğu ... adlı işyerinde 15.10.2008 tarihinden sözleşmenin davalı tarafından haksız olarak feshedildiği 08.01.2011 tarihine kadar çalıştığını, 08.01.2011 tarihinde "ya ibranameyi imzalarsın, ya da çeker gidersin" denilerek iş sözleşmesinin hiçbir geçerli nedene dayanmadan feshedildiğini, ihtarnameye rağmen alacaklarının ödenmediğini, davacının operatör şoför olarak saat 07.00 ila 20.00 arasında çalıştığını, ancak acil durum olması halinde saat dikkate alınmadan derhal işe çağrıldığını, bu durumun haftada 3-4 kez olduğunu, haftanın yedi günü bu şekilde çalışıldığını, ayda iki pazar günü çalışılmadığını, milli bayramlarda her gün çalıştığını, dini bayramlarda 1 gün izin hariç çalıştığını, aylık net maaşının 800,00 TL olduğunu, Aralık 2010 ve Ocak 2011 dönemine ait sekiz günlük ücretinin ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkil davalıya ait ... adlı işyerinde 08.01.2008 tarihinde işe başladığını, ilk işe başladığı tarihte performansının yüksek olduğunu, sonrasında düştüğünü, işe gelmemek için sürekli izin alıp kötü örnek olduğunu, en son 08.01.2011 tarihinden kısa bir süre önce işe gelmemesi üzerine haklı olarak işine son verildiğini, iş sözleşmesinin feshinde davalının kusurunun bulunmadığını, tazminat kalemlerinin hiçbirine hak kazanmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının bir hafta haftanın altı günü günlük onüç saatten haftalık yirmidört saat fazla mesai yaptığı, diğer hafta haftanın yedi günü hafta tatili normal çalışma süresinin mahsubu ile haftalık yirmi sekiz saat fazla mesai yaptığını, buna göre ortalama haftalık yirmialtı saat fazla mesai yaptığını kabul ederek davacının tüm çalışma süresi bakımından fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Davacı tanığı ... davacı ile birlikte yaklaşık 1.5 yıl çalıştıklarını, kendisinin 2009 Aralık ayında işe girdiğini beyan etmiştir. Davacı taraf fazla mesai alacağını davacı tanığının çalışma süresi ile sınırlı olarak ispatlamıştır. Hal böyle olunca davacı tanığının çalışma süresi dikkate alınarak davacının fazla mesai alacağının hesaplanması gereklidir.
3-Mahkemece davacının hafta tatili iznini kullanmadığının ispatlamadığı gerekçesi ile hafta tatili alacağının reddine karar verilmiştir. Ancak fazla mesai alacağı hesaplamasında hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının bir hafta haftanın altı günü bir hafta haftanın yedi günü çalıştığı kabul edilerek fazla mesai süresi belirlenmiş ve buna göre fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Mahkemece hafta tatili çalışmasının ispatlanamadığının kabul edilmesine göre, davacının haftanın altı günü çalıştığının kabulü ile fazla mesai süresinin tespit edilmesi ve buna göre fazla mesai alacağının hüküm altına alınması gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 24.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.