Özet:

Mahkeme, sağır, dilsiz ve zihinsel engelli bir mağdurun kendisine şiddet uygulayan kişileri tanımlayamaması nedeniyle sanıkların beraatına karar veren mahkeme kararını bozdu. Mağdurun işaret dili uzmanı bilirkişi yardımıyla yapılan beyanı ve adli raporundaki bulgular dikkate alınarak, sanıkların kimliğinin teşhisi için yüz yüze görüşme veya fotoğrafla teşhis işlemi yapılması gerektiğine karar verildi. Kararda, bu işlemlerin yapılmaması ve yanlış gerekçelerle beraat kararı verilmesinin hatalı olduğu belirtildi.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 2559 sayılı Polis Vazife ve Salahiyet Kanunu'nun ek 6. maddesi: \"Olay yerinde veya başka yerde çekilmiş olan şüpheli veya sanıkın fotoğraflarının mağdur tarafından tanınması halinde, fotoğraflara bakılması da teşhis usullerinden biridir.\"
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: \"Bozma kararları uyarınca yeniden bir yargılama yapılması gerektiğine karar verilen hallerde, bozma kararını veren yargı kararının dayandığı hükümlerle birlikte dava dosyası bir üst mahkemeye gönderilir.\"
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: \"Mahkeme kararlarının gerekçeli olması zorunludur.\"
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi: \"Bir hatalı işlem veya eksik araştırmaya dayalı olarak verilen hükümler, yargılamanın yenilenmesi sonucunu doğuran bozma kararı ile kaldırılır.\"