22. Hukuk Dairesi 2016/30151 E. , 2020/3464 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde kameraman olarak çalıştığını, haftada 6 gün 09.00-20.00 saatleri arasında çalıştığını, bu çalışmasının haftanın en az 2-3 üç günü 22.00-23.00’e kadar uzadığını ileri sürerek fazla çalışma ücreti ile bu alacağa ait günlük %5 fazlalık alacağı, genel tatil ücreti ile bu alacağa ait günlük %5 fazlalık alacağı ve ikramiye alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, taraflar arasındaki iş sözleşmesinde günlük 1 saat fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığını, işyerinde haftada 6 gün 09.00-18.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenmesi ile çalışıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davacının ikramiye alacağının kabulüne, diğer alacak taleplerinin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davacı vekili ile davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin reddine, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı dava dilekçesinde, çalışma saatlerinin haftanın 6 günü 09:00-20:00 saatleri arasında olduğunu, haftada en az 2-3 gün saat 22:00-23:00"e kadar çalıştığını ileri sürmüş; davalı taraf ise davacının 09.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını savunmuştur. Mahkemece davacının fazla çalışma ücreti talebi, dava dilekçesinde yazılı çalışma saatleri ile dinlenen iki tanığın beyanlarının gerek dava dilekçesi, gerek birbiri ile uyumlu olmadığı, tanıklardan birinin davalıya açtığı aynı nitelikte bir davası bulunduğu, 01/01/2012 tarihten fesih tarihine kadar yürürlükte olan hizmet sözleşmesinde fazla çalışmanın aylık ücret dahil olduğuna dair hüküm bulunduğu, davacının kameraman olarak her türlü kaydın tutulduğu basın sektöründe çalıştığı, buna rağmen çalıştığı saat ve günlere ilişkin kayıt veya haberini yaptığı olaylara ilişkin yazılı, elektronik, dijital, görsel veya yazılı hiç bir kayıt, çekim kaydı, resim, haber v.s ibraz etmediği, davalının da kesin süreye rağmen ibraz etmediği böylece fazla çalışma iddiasının ispatlanamadığı gerekçesiyle talebin reddine karar verilmiştir.
Fazla çalışma iddiasının tanık dahil her türlü delil ile ispatı mümkündür. Somut olayda davacı taraf, iddiasını ispat etmek üzere tanık deliline dayanmış olup; bu delilin yanında ayrıca görsel dijital veya yazılı kayıt sunma zorunluluğu bulunmamaktadır. Diğer taraftan, tanık anlatımına göre iddianın ispat edilip edilmediği değerlendirilirken, tanıkların davacının çalışma düzenini bilebilecek kişiler olması gerektiği dikkate alınmalı, salt husumetli tanık anlatımına göre sonuca gidilemeyeceği göz önünde bulundurulmalıdır. Bu esaslara göre değerlendirme yapılacak olursa, yargılama sırasında dinlenen davacı tanıklarından ...’ın, işveren aleyhine dava açtığı kendi beyanından anlaşılmakta olup, mahkemece husumetli tanığın anlatımına itibar edilmemesi yerindedir. Ancak, diğer davacı tanığı ... husumetli tanık olmadığı gibi, tanığın davacı ile aynı dönemde birlikte çalıştığı, davacının çalışma düzeni hakkında bilgi sahibi olduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, bu tanığın anlatımı dikkate alınarak davacının fazla çalışma yapıp yapmadığının belirlenmesi gerekirken yazılı gerekçe ile talebin reddine karar verilmesi isabetsizdir. Mahkemece tanık ...’un anlatımına göre davacının haftada 4 gün 09.00-18.00, 1 gün 09.00-20.00, 1 gün ise 09.00-21.00 saatleri arasında çalıştığının kabulü dosya kapsamına uygun düşecektir. Davacının belirtilen çalışma düzenine göre çalıştığı kabul edilerek (iş sözleşmesindeki fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğuna dair hüküm de dikkate alınmak suretiyle) hesaplanan fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınması gerekmektedir.
Diğer taraftan, davacının gerek fazla çalışma ücreti, gerekse ulusal bayram ve genel tatil ücretine ilişkin %5 fazlalık alacağı talepleri mahkemece esastan reddedilmiştir. Dairemizce temyiz incelemesinin yapıldığı sırada ise, Anayasa Mahkemesi’nin belirtilen alacakların %5 fazlalıklarının dayanağı olan normun iptaline dair 19.09.2019 tarih, 2019/48 esas ve 2019/74 karar sayılı kararı, 19/11/2019 tarih ve 30953 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır. Bu iptal kararının kesinleşmemiş davalar yönünden de uygulanması gerekmektedir. Hal böyle olunca, mahkemenin %5 fazlalık alacağı taleplerinin reddine dair kararı, Anayasa Mahkemesinin iptal kararı karşısında, sonucu itibariyle yerinde olduğundan bu hususun ayrıca bozma sebebi yapılmadığını belirtmek gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 25.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.