Taraflar arasındaki boşanma davalarının birleştirilerek yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı (kadın) tarafından; lehine hükmedilen tazminatların ve yoksulluk nafakasının miktarları yönünden, davalı-davacı (koca) tarafından da; her iki boşanma davası ve kadın lehine hükmedilen tazminatlar ile nafakalar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 19.2.2013 günü duruşmalı temyiz eden davacı-davalı K. S.Y.ile vekili Av. K.E.ve karşı taraf duruşmalı temyiz eden davalı-davacı R.Y.ile vekili Av. İ. B.geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı (kadın)"ın tüm, davalı-davacı (koca)"nın ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı-davalı (kadın)"ın manevi tazminat talebi bulunmamaktadır. İstek olmadığı halde davacı-davalı (kadın) yararına manevi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmamıştır (HMK.m.26/1).
3-Tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumlarına ve Türk Medeni Kanununun 169"ncu maddesinde yer alan nafakanın niteliğine göre davacı-davalı (kadın) yararına takdir edilen tedbir nafakası fazla bulunmuştur. Daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
4-Tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumlarına paranın satın alma gücüne ve yoksulluk nafakasının amacına ve niteliğine göre, davacı-davalı (kadın)"ın mevcut geliri de gözetildiğinde lehine takdir edilen aylık irat şeklindeki yoksulluk nafakası fazla bulunmuştur. Evliliği süresince alıştığı yaşam seviyesini kaybedecek olması "mevcut menfaatin" ihlali olup, bu kayıp maddi tazminatla karşılandığına göre bu husus tek başına yoksulluk nafakası miktarının yüksek tutulmasını gerektirmez. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 900.00 TL. vekalet ücretinin K. S.alınıp R. verilmesine, aşağıda yazılı harcın K.yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 103.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Rüstem"e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.02.2013 (salı)