MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, cinsel taciz
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, direnme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen Geçici 10. maddesinin 1 inci fıkrasında yer alan “Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.” hükmü nedeniyle, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nca Dairemize gönderilen dosya; Anayasanın 40/2, CMK’nın 232/6 ve 34/2 ile 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddeleri gereğince, kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve şeklinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, sanığın yüzüne karşı verilen hükümde, temyiz süresinin başlangıcının “tebliğ ve tefhimden itibaren” şeklinde yanıltıcı gösterilmesi nedeniyle, gerekçeli kararın tebliği üzerine gerçekleştirilen temyiz isteğinin süresinde olduğu kabul edilerek görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, bozmadan sonra yapılan yargılamada Tunceli Cumhuriyet Başsavcılığının 20.02.2013 tarih ve 2013/94 esas sayılı iddianamesi nedeniyle sanığın sorgusunun yapıldığı, ayrıca sanığa adli sicil kaydının okunduğu ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş temyiz incelemesine tabi “YENİ HÜKÜM” niteliğinde olduğu kabul edilerek ve sanığa adli sicil kaydının okunup katılana da gerekçeli kararın usulünce tebliğ edilmiş olması karşısında, tebliğnamedeki (1) ve (2) numaralı ve katılana sanık tarafından gönderilen mesaj içeriklerine göre (3) nolu düşüncelere ve katılana sanık tarafından gönderilen mesaj içeriklerine göre (3) nolu düşünceye iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit, hakaret ve cinsel taciz eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 27/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.