Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4612 Esas 2019/612 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4612
Karar No: 2019/612
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4612 Esas 2019/612 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilen bir davada, zincirleme suç hükümlerinin aynı mağdura karşı aynı suçun değişik zamanlarda işlendiğinin kabul edildiği belirtilmiş. Sanıkların zincirleme şeklinde hırsızlık suçunu işledikleri anlaşılmakla, suça teşebbüs ile etkin pişmanlık hükümlerinin bir arada uygulanamayacağı gözetilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuş. Ancak, yapılan yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceği gözetilmediği belirtilmiş. Bu nedenle hükmün bozularak, yargılama giderinin Hazine üzerine bırakılması kararlaştırılmış ve hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi

17. Ceza Dairesi 2018/4612 E. , 2019/612 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5237 sayılı TCK"nun 43/1. maddesinde, zincirleme suç hükümlerinin aynı mağdura karşı aynı suçun değişik zamanlarda işlendiğinin kabul edildiği hallerde uygulanabileceği anlaşılmakla; somut olayda, 08.12.2015 tarihli hırsızlık suçunun tamamlandığı, 22.01.2016 tarihli hırsızlık hırsızlık eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı ve sanıkların zincirleme şeklinde hırsızlık suçunu işledikleri anlaşılmakla, sanıklar hakkında tamamlanmış suç-cezası fazla olan suç üzerinden TCK"nun 142/2-h, 43. maddeleri ile uygulama yapılması gerekirken teşebbüs hükmünün düzenlendiği 5237 sayılı TCK’nun 35. maddesi de uygulanarak indirim yapılması, ve hüküm kısmında sanık hakkında hırsızlık suçundan ceza belirlemesi yapılırken, suça teşebbüs ile etkin pişmanlık hükümlerinin bir arada uygulanamayacağının gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Lehe bozmadan sonra yapılan 28,00 TL yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine, “Bozma kararı sonrası yapılan 28,00 TL yargılama giderinin ise bozma lehe olduğundan Hazine üzerine bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.