MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 03.01.2014 tarihli, 2014/581 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kamu davası açıldığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki “sahte fatura kullanma” suçundan dava açıldığına ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; her takvim yılı içinde düzenlenen faturaların ayrı suçları oluşturması, ancak aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun inanç ve takdiri ile incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Sanık hakkında “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından açılan kamu davasında, temyize konu kararın gerekçesinde sanığın sahte fatura düzenleme suçunu işlediği kabul edilmesine karşın, hüküm fıkrasında suç adının "sahte fatura kullanma” olarak yazılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 2 ve 3. sıralarında yer alan “kullanma” ibaresinin çıkartılarak yerlerine “düzenleme” ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.