Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10826 Esas 2019/6051 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10826
Karar No: 2019/6051

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10826 Esas 2019/6051 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık ile müşteki arasında bir tartışma sonucu müştekiye zarar verildiği iddiasını inceledi. Müşteki sürekli olarak söz konusu tartışmanın sonucunda sanığın kol saatiyle müştekinin burnuna vurduğunu belirtti. Ancak, sanık ve tanığının beyanları bunu desteklemedi. Mahkeme, müştekinin vücut bütünlüğüne zarar veren bir eylem yarattığını tespit etti ve sanığın kasten yaralama suçunu işlediğine karar verdi. Ancak, sanığın eylemi 5237 sayılı TCK'nin 25/1 maddesi kapsamında meşru savunma sınırları içinde kaldığı kabul edildi ve sanığın beraatına, ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. CMK'nin 223/2-d maddesi gereği sanığın beraatı nedeniyle ceza verilmesine karar verilemezken, hüküm bir hatadan dolayı bozuldu. Hükmün bu hatadan dolayı BOZULMASINA karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 25/1. Maddesi: Meşru savunma
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-d Maddesi: Beraat nedenlerinden biri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-c Maddesi: Ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi sebepleri

3. Ceza Dairesi 2018/10826 E. , 2019/6051 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Müştekinin aşamalarda değişmeyen şekilde “sanıkla aralarında bir sebepten tartışma çıktığını, birbirlerini iteklediklerini, tartışma sırasında sanığın kol saatinin çarpması sonucu burnundan yaralandığını” beyan etmesi, 24.11.2014 tarihli kolluk tutanağına göre olayın hemen ardından olay yerine gelen polis memurlarına müştekinin “sanık ... ile tartıştık, ... bana yumruk attı, diğer güvenlik görevlisi ... de ona yardım etti” şeklinde anlatımda bulunduğunun tespit edilmesi karşısında,
Sanık ... ve mahkemeye bildirdiği tanığı ...’nin mahkeme aşamasında ortaya attıkları “mağdurun sopa ile saldırması nedeniyle sanığın mağduru engellemek istediği sırada kol saatinin çarpması ile söz konusu yaralanmanın meydana geldiğine” dair anlatımlarının dosya ile uyumlu olmadığı,
Sanığın tartışma ve kavga ortamında müştekinin vücut bütünlüğüne yönelen eyleminin burunda hafif (1.) derece kemik kırığına neden olduğu, kasten yaralama suçunun sübut bulduğu gözetilmeden, delillerin takdir ve değerlendirilmesinde hataya düşülerek, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2) Kabule göre; sanığın eylemi 5237 sayılı TCK"nin 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığından, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden CMK"nin 223/2-c maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 21.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.