Danıştay 3. Daire 2001/3566 Esas 2003/949 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2001/3566
Karar No: 2003/949

Temyiz Eden : Vergi Dairesi Müdürlüğü-POZANTI
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Akaryakıt ticaretiyle uğraşan davacının 1999 yılı hesaplarının incelenmesi sonucunda tespit edilen matrah farkı üzerinden adına re'sen salınan vergi ziyaı cezalı gelir vergisi, fon payı ve geçici vergiyi, davacının gerçekte yıl içinde sattığı emtiayı dönem sonu stoku olarak göstermek suretiyle bir kısım satış karını gizlediği kabul edilerek matrah farkı tespit edildiği, davacının iddialarının araştırılması bakımından davacının yeraltı ve yerüstü tank kapasitelerini belirleyen bilgi ve belgelerin istenmesi üzerine davacı tarafından, sulh hukuk mahkemesi kanalıyla yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda, işyerinde yer altı ve yer üstü tanklarının toplam kapasitesinin 188.620 lt olduğunun belirtildiği, buna göre tank kapasitesinin inceleme raporu ve rapor eki tutanakta belirtildiği gibi 123.000 lt olmadığının anlaşılması karşısında davacının tank kapasitesinin 175.000 lt olduğu yolundaki iddiası kanıtlanmış olduğundan tank kapasitesinden hareketle yapılan inceleme sonucu bulunan matrah farkında hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle kaldıran … Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının; inceleme raporuyla tespit edilen matrah farkına göre yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Uyuşmazlık konusu olayda, davacının işçisi tarafından işyerindeki yeraltı ve yerüstü tank kapasitelerinin 123.000 lt olduğu yolundaki ifadesi esas alınarak yapılan incelemede, 44.500 lt mazotun satıldığı halde dönem sonu stoku olarak gösterilmek suretiyle bir kısım satış karının beyan dışı bırakıldığı kabul edilerek bulunan matrah farkına göre yapılan cezalı tarhiyat, vergi mahkemesince, davacı tarafından, tank kapasitelerine ilişkin olarak sulh hukuk mahkemesi kanalıyla yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda, iş yerindeki yeraltı ve yerüstü tank kapasitelerinin yaklaşık 188.620 lt olduğunun tespit edildiğine ilişkin rapor esas alınarak kaldırılmıştır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 58'inci maddesinde, Tarafların, idari dava açmalarından sonra bu davalara ilişkin delillerin tespitinin ancak davaya bakan Danıştay, İdare ve vergi mahkemelerinden istenebileceği, bu yargı yerlerince, istemin uygun görülmesi halinde tespitin mahalli idari veya adli yargı mercilerince de yaptırılmasına karar verilebileceği hükme bağlanmıştır.
Gayri Sıhhi Müesseseler Yönetmeliğinin 18'inci maddesinin 2'nci fıkrasında, Umumi Hıfzısıhha Kanununda birinci sınıf gayri sıhhi müessese olarak kabul edilen akaryakıt istasyonlarının kuruluş izni için, alet ve cihazların konumunu gösterir şekilde hazırlanmış …, K:… ölçekli tesis içi yerleşim planı ve sıhhi tesisat projesine ilişkin belgelerin isteneceği öngörülmüştür.
Buna göre, sözü edilen yönetmelik hükümleri gereği işyerinin açılması için gerekli plan ve projelerde, işyerinin akaryakıt depolama kapasitesinin belirlenmiş olması karşısında, vergi incelemesine esas alınan tank kapasitelerinin gerçek hacmi değinilen plan ve projelerin incelenmesiyle açıklığa kavuşacağından mahkemece, bu hususlar, araştırılıp, gerektiğinde bilirkişi incelemesi de yaptırılarak oluşacak duruma göre yeniden bir karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının bozulmasına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 13'üncü maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 25.2.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.