Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10488 Esas 2021/3753 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10488
Karar No: 2021/3753
Karar Tarihi: 15.04.2021

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10488 Esas 2021/3753 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sahte fatura düzenleme suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, kararın bazı yönleri yasa aykırı bulunmuştur. Her takvim yılındaki sahte faturaların ayrı suç oluşturduğu ve ayrı hüküm kurulması gerektiği belirtilmemiştir. Ayrıca, katılan lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği unutulmuştur. Son olarak, TCK'nin 53. maddesi uygulamasının Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu yönlerden dolayı karar bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesidir.
11. Ceza Dairesi         2017/10488 E.  ,  2021/3753 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura düzenleme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun inanç ve takdiri ile incelenen dosya içeriğine göre, sanık ve katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
    1-Her bir takvim yılında düzenlenen sahte faturaların ayrı suç oluşturduğu ve ayrı hüküm kurulması gerektiği, aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenlemek eyleminin ise zincirleme suç oluşturduğu gözetilmeden hangi yıla ilişkin olduğu da belirtilmeksizin tek hüküm kurulması yasaya aykırı,
    2-Kendini vekille temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    3-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.