3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/16417 Karar No: 2020/1435 Karar Tarihi: 22.01.2020
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16417 Esas 2020/1435 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Ancak kararın temyiz edildiği ve birçok eksiklik tespit edildiği belirtildi. Adli Tıp raporunun yetersiz olduğu ve katılanın tedavi evraklarının daha detaylı incelenmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, denetimli serbestliğin süresi belirlenirken mükerrir sanıkların statüsünün ve infaz rejiminin de dikkate alınması gerektiği ifade edildi. Kararda hatalı yazılan suç adı da belirtildi. 5237 sayılı TCK'nin 86. ve 87. maddeleri ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi detaylı olarak açıklanması istendi.
3. Ceza Dairesi 2019/16417 E. , 2020/1435 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Katılanın yaralanmasına ilişkin olarak ...Devlet Hastanesinde görevli KBB uzmanı tarafından düzenlenen ve hükme esas alınan 27.02.2015 tarihli raporda burunda kemik kırığı saptandığı halde yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olduğunun belirtilmesi, Adli Tıp kriterlerine ve Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre kemik kırığına neden olan yaralanmanın kişi üzerindeki etkisinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte hafif olamayacağının kabul edilmesi ayrıca anılan raporda kemik kırığının hayati fonksiyonlara etki derecesinin de belirtilmemesi karşısında, katılana ait tüm tedavi evrakları, raporları, film ve grafilerinin tedavi gördüğü kurumlardan getirtilerek katılanın en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevki ile yaralanmasının kemik kırığına neden olup olmadığı, neden olmuş ise kemik kırığının hayati fonksiyonlara etkisinin kaçıncı derece olduğu, basit tıbbi müdahale ile giderilip giderilemeyeceği, yüzünde sabit ize neden olup olmadığı hususlarında duraksamaya yer vermeyecek ve 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm ölçütleri kapsayacak şekilde kesin raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken yetersiz ve çelişkili rapora itibar edilerek eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, 2) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkûmiyet hükümlerinde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlikte "1 yıl" sürenin de belirlenmesi, 3)Hükmün esasını oluşturan kısa kararda suç adının kasten yaralama yerine eşe karşı kasten yaralama olarak yazılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 22.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.