9. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/8283 Karar No: 2020/20181 Karar Tarihi: 24.12.2020
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2020/8283 Esas 2020/20181 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı çalıştığı şirketten haklı sebep olmadan işten çıkarıldığı için kıdem ve ihbar tazminatı ile diğer işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Ancak mahkeme görevsizlik kararı vermiştir. İlk derece mahkemesi, Bölge Adliye Mahkemesinin davanın yeniden görülmesi için gönderme kararının görevsizlik kararı niteliğinde olduğunu belirterek görevsizlik kararı vermiştir ancak bu kanuna uygun değildir, dolayısıyla karar bozulmuştur. Kararda Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353. maddesi (1a) altıncı bendine yer verilmiştir. Bu madde uyarınca bölge adliye mahkemesi, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar verebilir. Ancak bu durum, mahkemenin tarafların davanın esasıyla ilgili olarak gösterdikleri delillerin hiçbiri toplanmadan veya gösterilen deliller hiç değerlendirilmeden karar verilmiş olması durumu için geçerlidir.
9. Hukuk Dairesi 2020/8283 E. , 2020/20181 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili; davacının 04.06.2013-30.06.2016 tarihleri arasında davalı şirkette çalıştığını, iş akdinin haklı sebebe dayanmaksızın ve ihbar önellerine uyulmadan işveren tarafından feshedildiğini, davacının aylık gelirinin 3.040 TL olduğunu, maddi değeri olana sosyal haklarının da olduğunu, davacının pazarlama müdürü olarak haftanın 6 günü günde ortalama 11-12 saat çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, resmi tatillerde çalışan davacıya resmi tatil çalışma ek ücretinin ödenmediğini, iş sözleşmesinin sona ermesinden önceki mayıs ayı ücretinin eksik ödendiğini, yıllık izin hakkının da kullandırılmadığını bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile diğer işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalının Cevap Özeti: Davalı vekili; davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece; görevsizlik kararı verilmiştir. Temyiz: Kararı davacı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353. maddede (1) Ön inceleme sonunda dosyada eksiklik bulunmadığı anlaşılırsa; a) Aşağıdaki durumlarda bölge adliye mahkemesi, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar verir:
6) Mahkemece, tarafların davanın esasıyla ilgili olarak gösterdikleri delillerin hiçbiri toplanmadan veya gösterilen deliller hiç değerlendirilmeden karar verilmiş olması. hükmüne yer verilmiştir. Somut olayda, Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, davalı tarafa yemin teklifinin hatırlatılması, davacının ücreti belirlenirken talep aşımının hatalı olduğu, fazla çalışma alacağından yapılan indirimin hakkın özünü etkileyecek oranda olduğu gerekçeleriyle ilk derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, dosyanın , davanın yeniden görülmesi için mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. İlk Derece Mahkemesi ise yapılan yargılama ve verilen hükümde ilk derece mahkemesinin yapması gereken tüm usuli işlemlerin tamamlandığı, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nu m.353/1-a kapsamında bulunmayan eksiklik açısından yargılama görevinin Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 354 ile 360 maddeleri arasındaki düzenleme kapsamında Bölge Adliye Mahkemesinin ilgili Hukuk dairesine ait olduğu, mahkemece verilen ortadan kaldırma kararının yukarıda açıklanan gerekçelerle görevsizlik kararı niteliğinde olduğu gerekçeleriyle görevsizlik kararı vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesince verilen gönderme kararı, söz konusu kararda belirlenen eksiklikler dikkate alındığında niteliği itibariyle HMK 3531-a-6 hükmüne uygun değilse de İlk Derece Mahkemesince direnme veya direnme mahiyetinde görevsizlik kararı verilmesi kanuna uygun olmayıp bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.