Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5492 Esas 2019/600 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5492
Karar No: 2019/600
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/5492 Esas 2019/600 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümleri temyiz edildi. İlk sanık hakkında, gerekçeli karar başlığına suçun işlendiği zaman dilimi ve sanığın gözaltında kaldığı tarih ve süre yazılmadığı için eksiklik bulundu ve sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsubuna karar verilmesi gerektiği belirtildi. Ancak, bu eksiklik infaz aşamasında düzeltilebileceğinden bozma nedeni yapılmadı. Bu nedenle hükmün usul ve kanuna uygun olduğuna karar verildi. İkinci sanık hakkında ise, daha önce başka suçlardan hükümlü olduğu halde duruşmaya getirilmediği için savunma hakkının kısıtlandığı belirtilerek, hüküm bozuldu. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendine göre gerekçeli kararda suçun işlendiği zaman diliminin, (d) bendine göre ise sanığın gözaltında kaldığı tarihin ve sürenin yazılması gerektiği açıklandı. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 63. maddesi uyarınca sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsup edilmesi gerektiği vurgulandı.

17. Ceza Dairesi 2017/5492 E. , 2019/600 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süreleri ve kararların nitelikleri ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin, aynı fıkranın (d) bendi uyarınca sanığın gözaltında kaldığı tarihin ve sürenin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde düzeltilebilir eksiklik olduğundan, 5237 sayılı TCK"nın 63. maddesi uyarınca sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsubuna karar verilmesi gerekirken gözardı edilmesi, infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.11.2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 sayılı kararında da belirtildiği üzere, başka suçtan Çankırı E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın, kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 15/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.