Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4335 Esas 2021/5412 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4335
Karar No: 2021/5412
Karar Tarihi: 05.07.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4335 Esas 2021/5412 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, resmi belgede sahtecilik suçundan gözaltına alındı ve tutuklu kaldı. Yargılama sonucunda beraat etti. Davacı, tutuklama süresine karşılık maddi ve manevi tazminat talep etti. İlk mahkeme, 2.894,68 TL maddi ve 5.000 TL manevi tazminata hükmetti. Davacı ve davalı avukatları temyiz başvurusunda bulundu. Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunun reddine karar verdi. Temyiz itirazı reddedildi ve dosya Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi (tutuklamanın yasal süresi)
- 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi (temyiz istemi reddedildi)
- 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi (304/1. maddede değişiklik)

12. Ceza Dairesi 2020/4335 E. , 2021/5412 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 27.01.2020 tarihli, 2019/4137 Esas, 2020/149 Karar sayılı " istinaf başvurusunun esastan reddine " ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Bakırköy 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/751 Esas – 2019/11 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının resmi belgede sahtecilik suçundan 27.11.2018 – 16.01.2019 tarihleri arasında 1 ay 20 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 24.01.2019 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 10.000 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 2.894,68 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarının eksik olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi"nin 27.01.2020 tarihli, 2019/4137 Esas, 2020/149 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 05.07.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.