Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/3352 Esas 2020/6573 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3352
Karar No: 2020/6573

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/3352 Esas 2020/6573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Uşak 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiş ancak istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine bölge adliye mahkemesi tarafından tarafların istinaf talebinin reddine yönelik karar verilmiştir. Daha sonra davalılar tarafından yapılan temyiz başvurusu üzerine Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, temyiz istemini reddetmiştir. Bu karara dayanak olan kanun maddesi 6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK'na eklenen geçici 1. madde olup, kesinlik sınırı 01/1/2019 tarihinden itibaren 58,800 TL'ye çıkarılmıştır. Yargıtay'ın temyiz istemini reddetme kararı kesin niteliktedir ve HMK'nun 366. maddesi atfıyla kesin olan kararlara Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilmektedir.

3. Hukuk Dairesi 2019/3352 E. , 2020/6573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : UŞAK 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının yapılan yargılaması sonucunda, karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiş olup, taraf vekillerinin istinaf kanun yoluna müracaat etmesi üzerine, bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan inceleme neticesinde tarafların istinaf talebinin reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/1/2019 tarihinden itibaren 58,800 TL"ye çıkartılmıştır.
İstinaf incelemesi sonucunda verilen hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. HMK"nun 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, kesin olmak üzere 16/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.