Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/46451 Esas 2013/7162 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret farkı alacağı, izin ücreti ile ikramiye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatları, izin ücreti, ikramiye ve ücret farklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işe başlarken vasıf ve nitelikleri konusunda kendilerini yanılttığını, çalıştığı süreçte kendisine imkan tanındığı halde yanlış beyanlarda bulunduğu yetmezmiş gibi amirleriyle gereksiz tartişmalara girdiğini, kendisine verilen ve kendisinden beklenen işleri yapmadığını, bu tutum ve davranışları ile şirketin kaybına neden olduğunu, iş sözleşmesinin kendileri tarafından feshedilmek zorunda kalındığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı taraf her ne kadar davacının performans düşüklüğünü feshe dayanak olarak göstermişse de işe başlanırken hangi vaad ve beklentilerle ve hangi koşullarda işe alındığının ve işe başladıktan sonra da hangi program çerçevesinde hangi işleri yapmadığının açık ve net bir şekilde yazılı belge ve delillerle ispatlanmadığı ve dolayısıyla performans düşüklüğünün ispatlanamadığı sonucuna varılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verildiği halde davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK"nun geçici 3/1. maddesi yollaması ile HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasındaki davacı yararına vekalet ücretine ilişkin paragraftan sonra gelmek üzere;
"AAÜT"ne göre 1.000 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine," paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin 7.15 TL"sinin davacıya arta kalanın davalıya yükletilmesine, 28/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.