Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/32486 Esas 2020/1443 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/32486
Karar No: 2020/1443
Karar Tarihi: 13.02.2020

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/32486 Esas 2020/1443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık marka hakkına tecavüz suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme kararı temyiz edildiğinde, ceza muhakemesi kanununda yapılan değişiklik nedeniyle uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmediği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş olsa da, Anayasa Mahkemesi'nin kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuş ve yeniden değerlendirilmek üzere mahkemeye gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri
- 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 318/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- Anayasa Mahkemesi kararı (2014/140 E., 2015/85 K.)

19. Ceza Dairesi 2019/32486 E. , 2020/1443 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜMLER :Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre kanuni olanak bulunmadığından sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme isteğinin 1412 sayılı CMUK"nin 318/1. maddesi uyarınca reddine karar verilerek dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanıklar hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nin 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıkların müdafiilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması
gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 13.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.