Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2012/2618 Esas 2013/3854 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Soybağının Reddi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı (ana) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, koca tarafından açılan soybağının reddi (TMK. md. 286/1) isteğine ilişkindir. Ana ve çocuğa ve baba olduğu iddia edilen kişiye karşı açılmıştır. Dava sebebiyle yasal temsilci ile küçüğün menfaati çatıştığına göre, çocuğa Türk Medeni Kanununun 426/2. maddesi gereğince kayyım atanması ve davanın kayyım huzuru ile görülmesi gerekir. Davada çocuğa kayyım tayini yoluna gidilmemiş, çocuğun temsili sağlanmamıştır. O halde, Tebligat Kanununun Uygulamasına Dair Yönetmeliğin 19.maddesinin (3) fıkrası gereğince küçüğe kayyım tayin ettirilmesi, buna ilişkin kararın dosyaya alınması ve kararın bundan sonra kayyıma da tebliği , onun yönünden de temyiz süresinin beklenmesinden sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalli mahkemesine İADESİNE oyçokluğuyla karar verildi.18.02.2013 (Pzt.)

(Muhalif)


KARŞI OY YAZISI

Çocuk adına kayyımın, çocuk ergin olunca kendisinin, her zaman babalık davası açma imkanı mevcuttur. Davalı annenin salt babalığa karar verilmesini istemiş olması (talebi kabul etmesi), davacının reddedilen talebinin kabulünü gerektirmez. O halde; talebinin reddine ilişkin hükmü davacı temyiz etmediğine göre; ananın esas yönünden kararı temyiz etmesinde hukuksal bir yararı olup olmadığının değerlendirilerek, temyiz talebinin esastan inelenmesi gerektiğini ve iadeye konu işlemin yapılması gerekmediğini düşünüyorum.